ankara

Parsel parsel peşkeş çekilmiş bir başkenttir.

Eli bond çantalı, boynu kravatlı, koşuşturup duran insanların şehri.

Jeopolitik konumu ile aslında başkent olmaması gereken ancak, dönem şartlarında uygun görülüp başkent ilan edilen şehir.

dünya başkentlerinin, hele ki türkiye çapındaki ülkelerin başkentlerinin birçoğunun bulundurduğu deniz kıyısı olma ya da içinden nehir geçme, tarihi bir öneme sahip olma, mimarisiyle göz kamaştırma, kültür sanat etkinliklerine ev sahipliği etme gibi özellikleri bulundurmayan başka türlü bir başkent, nam-ı diğer gökçekgrad (başgan kalbimizde yaşıyor)
bunlar ankaranın -son yıllardaki terörist saldırılar haricinde- güvenli, birçok eğlence imkanına sahip, trafiği istanbula göre sakin, huzurlu bir şehir olduğu gerçeğini değiştirmez.
ankarada deniz yok ki anneağ tarzı kötülemeler de bunlara karşı oluşturulan plastik ankara övgüsü edebiyatı da kanımca sıkmıştır.

Anlamak için vega'nın "ankara" şarkısını dinlemeniz gereken şehir. ya tam seversiniz bu şehri, benliğinizde yer edinir, gitseniz bile her zaman yeri kalır bu şehrin sizde ya da hiç sevmezsiniz bu sehri ve hiç hatırlamak istemeden gidersiniz. bu şehirde aşk da güzeldir, eğlence de güzeldir, öğrencilik de güzeldir, parasızlık da.

tek güzel yanının anıtkabir olduğunu düşündüğüm ve kendisine bir türlü ısınamadığım şehir.

Türkiye'nin başkenti. Öğrenci ve memur şehri. Gri ama bir o kadar da güzel. Tunalı, bahçeli en şehrin en canlı noktaları.

Ankara deyince nedense aklıma odtü ve bahçeli gelir. Geniş sokakları ve kaba saba ama aynı oranda samimi insanlarından sonra.

tanıdığım her insanın birbirinden mükemmel olması sonucunda
suyunun güzel olduğuna inandığım toprak bütünü

denizi olmayan bir şehir.
-odtü nasıl gidilir mi?
+yok lan ankarada deniz yok gidip napcan.