ankara

farklı, kendine çeken bir havası vardır ankaranın. özellikle akdeniz ikliminden gittiyseniz başta bir nefret edersiniz, havasının ve insanlarının soğuğuna akıl sır erdiremezsiniz. ama ankara insanın kanına işler. yaşanan aşklar, dostluklar, anılar kanınızı ısıtır. ama içindeki insanlar olmasa sevilecek bir yanı yoktur. ya da anılar. anılar yüzünden orda yaşaması bir tık zorlaşabilir hatta.
dipnot: havası suyu saça ve cilde iyi gelir.

Havasından mı suyundan mı geleni de kendine benzetir. Anıları rengarenk gri şehir, bizim şehir.

ülkemizin başkenti, benim içindeyken sövdüğüm aynı zamanda aşkından öldüğüm, uzaklaştığım an özlemeye başladığım şehir. ankara'nın büyülü bir havası var. aşık da ettirir aynı zamanda nefret de. çok bir numarası yoktur evet. ne çok fazla gezilecek yeri ne de kafa dağıtmak için bile olsa izleyeceğin denizi. asıl büyüsü de buradadır işte. tüm bunlara rağmen nasıl sevdirir? orası kilit nokta.