adana

Kesinlikle sıfır bir dizisi gibi değil

Medyaya yanlış tanıtılan havası gibi insanları da sıcak olan. Her Nisan portakal çiçeği festivali yapılan muazzam şehir.

Acılı şalgamını sevdiğim şehir.

Iş sebebiyle yeni taşıdığım şehir.

Muğladan taşındım buraya. Bayramdan önce evimi tuttum. 3 güzel gün geçirdim. Muglada ailemle yaşadığım için yapamadığım couch'luğu burada yapmaya başladım ve ilk 3 günüm yalnız geçmedi. Bayram tatilinde mersine gittim. Bugün döndüm ve evde tek başımayım. Sabah iş var ve gram uykum yok. Sıcağın uyumuyor adana nokta

hayatımda gördüğüm en küçük havaalanına sahip olan şehir. toplam 3-4 tane gate bulunuyor ve bekleme alanına max 100 kişi sığacak kadar ufak.

neden böyle ufak bir havaalanı yapma gereği duymuşlar anlamış değilim.

yarı memleket. ev özlemiyle dolduğum günlerden birinde, hareketli bir parça olan “adana’nın yolları taştan” türküsü bile beni ağlatmayı başarmıştır :D

adana kebabını da adana’da ilk kez yiyen, “daha önce kebap yememişim” diyecektir, o derecedir. sıcağına kurban olduğum

bunlar hep kebap...

an itibariyle nemin %63 olduğu memleket. %91'leri gördüğü de oluyor.
klima bozuk olunca hele, hiç çekilmiyor. neyse ki bu yaz, eskilere kıyasla fazla sıcak geçmiyor.

yeme-içme denilince akla gelen fahri memleketim. et yemekten sıkılmam derseniz günlerce kalabilirsiniz.

kebabın her türlüsü var ve hayvanın her yerinden yemek yapmayı başarmışlar.

insanlar çok samimi ve rahat. hiç anlatıldığı gibi sürekli kavgaya hazır insanlar yok. yol sorduğumuz polis memuru karşıya geçelim diye trafiği durdurmuştu mesela. bir kişi de durup bunu sorgulamadı. bindiğimiz dolmuş yolun ortasında durup büfeden çay aldı, yine kimse bu durumu sorgulamadı. dünyanın en normal şeyi gibiydi.

bence herkes yılda en az 3-4 gün adana'ya gidip sinirlerinden arınıp gelmeli.

bu arada sıcağı da dedikleri kadar var. hatta daha bile fazla. ekim ayında güneş yanığı oldum.

yapılacaklar listemde büyük saatin oradaki kebapçılara gidip rakı eşliğinde kebap yemek var. inşallah en kısa sürede yeniden gideceğim.

ne onunla ne de onsuz olabildiğim şehir. oradayken kaçıp gitme, ama şehir dışındayken de adanayı özleme hissi hiç bitmez.