#tüm gunlukyumurtakartonu entry'leri

(bkz: uyumak)
allahım nasıl güzel bir şey yaratmışsın her şeye deva resmen.
bu kadar dinlendiren, sorunlardan uzaklaştıran, beyne ve ruha iyi gelen başka bir şey daha bilmiyorum.
canın mı sıkkın? uyu, geçiyor.
Aç mısın? uyu, geçiyor.
Fazla alkol mü aldın? uyu, geçiyor.
Ağrın mı var, hasta mısın? uyu, geçiyor.
Stresli misin? uyu, geçiyor.
Sinirli misin? uyu, geçiyor.
ya böyle bir şey yok ya...
hele en güzeli sıcacık ev, işten gelmişsin, salonda 3lü kanepeye kıvrılmışsın ailen etrafında, tv açık, tüm o curcunaya rağmen o koltukta mayışıp uyuyakalmak ve annenin üzerine hafifçe yeleğini falan örtmesi ve o yeleğin altına sığmak için büzülerek uyuduğun o uyku... o küçük yarım saat bi saatlik uyku.... ah anlayamazsınız
işte şu bok çukuru hayatta en sevdiğim şey o uyku arkadaşlar.
beni dünyada bu kadar mutlu eden başka bir şey daha yok.
ama annen uyandırıp kalk yerine yat demezse sabaha kadar dünyanın en pamuk insanına dönüştürür beni bu güzel uyku.
Eminim ki herkesin yetenek mi hastalık mı olduğunu kestiremediği garip durum ve düşünceleri olmuştur.
benim nasıl anlatacağımı da tam bilmediğim ve hep yaptığım garip bir şey var. bu yetenek mi yoksa bir çeşit hastalık mı gerçekten hiç fikrim yok. anlayan olursa mesaj kutum açık, bekliyor olacağım.

Gençler ben beynimi yönetemiyorum ya da fazla iyi yönetiyorum ya da hor kullanıyorum. neyse lafı uzatmayayım.

Öhöm! geçen gece oda arkadaşımla aram bozuk yatakta bilgisayarda bir şeylerle ilgileniyorum.
Aynı anda şarkı dinliyorum ve beynimde bir yer şarkıya eşlik ediyor.
Aynı anda bir şeyler okuyorum okuduğumu anlıyorum ve web whatsappten arkadaşıma gönderiyorum üzerine yorum yapıyorum.
ve aynı anda okuduğum şey bir kaza haberi olması sebebiyle ailem için endişeleniyor ve dua okumaya başlıyorum. ve diğer yaptıklarımı yapmaya aynı anda devam ediyorum. şarkı dinliyorum ve söylüyorum, arkadaşımla haberi tartışıyorum, dua okuyorum buraya kadar her şey normal. bunu nasıl fark ettim. gerçekten canımı sıkan bir şeyi düşüdüğümü farkedince kafamdaki tüm bu düşünce balonlarını gördüm. bu zamana kadar benim en üst levelım şarkı söylerken dua okuyabilmekti, beynimi ikiye bölüyordum sadece e bu kadarı da olsundu. o gece tüm bunları yaparken arkadaşımın odaya girdiğinin de farkındaydım aramız bozuk olduğu için o konuyu da düşüncelerime eklemişim bunu nasıl yaptığımı farketmedim bile ve kafamda onunla kavga ederken birden durdum böyle beynimin içi zoom ekranı gibi gözümün önüne geldi. hepsi aynı anda aktif ve ben hepsini izleyebiliyorum ve izlerken ne yaptığımı düşünüyorum. o ekrana bakarken yine kafamdan geçenler (hala şarkıyı söyleyip duayı okuyorum ama);
delirdim mi?
aklımdan zorum mu var yoksa aklımda bi sorun mu var?
40 sonrası kesin alzheimer.
bunu durdurmanın yolu var mı?
duayı kes.
kes.
hadi.
of.
müziği kes.
söyeme.
okey kapat o zaman.
komple kapat.
oha nasıl hala devam.
bunlarla boğuşurken bir yandan da o anda ne yaşıyorsam bilgisayara onu yazıyordum.
hiçbir zaman uyuşturucu kullanmadım.
evet ot bile.
sigara haftada 3-4 tane içerim.
alkolle de pek aram yok kalabalık arkadaş ortamım yoksa pek bir şey içmem.
delirmeden önce bu sorunsalımı buraya bırakmak istedim belki benimle aynı birileri vardır.
ve açıkça belirtmek isterim ki; bunun bir yetenek olduğunu düşünmüyorum...