#tüm bedrhninal entry'leri

yolların ne çıkaracağını duysak da inanmak güç oluyor, insanın bire bir yaşaması gerekiyor.

muğla/yatağan kavşağında bekliyoruz. yanımda kız arkadaşım var. kaldırdık elleri, başladık şarkımızı söylemeye neşemizi gören dursun eğlenerek gidelim kafasındayız. ege'li bir amcamız (50+) ve kızı (20+) izmir/belevi'ye amcanın eşini, kızın annesini almaya gidiyorlar. bizi de aldılar. yemediğimiz meyve kalmadı yolculuk sırasında üstüne üstlük sularımızı doldurmak için 3-5 km yoldan saptı çeşmeye götürdü buz gibi doğal kaynaktan suyumuzu doldurduk. belevi'ye yaklaşırken bir şehir merkezine uğrayacağını dile getirdi işim var 10-15 dk dedi. samimiyetten artık var mı yapabileceğimiz bir şey gibi konuşma geçti. çekti kenara eve gitti. evin içi kalabalık, dışı kalabalık. masalar, yemekler falan. bizde açız ama ses çıkartamıyoruz. sonuçta misafiriz ama arabaya eve değil

10 dk geçti amcadan ses seda yok, ortalıkta yok. üstüne 10 dk daha geçti amcam geldi yanında düğün sahibi tabi sonradan öğrendik olayı. takı için düğüne gelmiş. bizi anlatmış. adamdan çok düğün sahibi sahip çıktı. abi acelemiz var geceye kalırsak sokakta yatarız desekte durduramadık. indirdi bizi. yedirdi bir güzel. 10 günlük yolculuğun ardından o yemekler çok iyi gelmişti. sarmalar, sıcak çorba, tatlı etli yemekler. düğün bitmiş, düğün evine geri dönmüşler bir takım adetsel olaymış. eve o kadar alıştım ki herkesi tek tek tebrik ettik. tanıştık oturduk kaynaştık. tam 2 saatimizi aldı ev, evet gece dışarı da kaldık gece otostop çekemedik ama o kadar sıcak kanlı bir aile tablosu görmek bizi sevindirmişti.

geceye anımız olsun. okuyanların yüreğine sağlık

yolların ne çıkaracağını duysakta inanmak güç oluyor, insanın bire bir yaşaması gerekiyor.

muğla/yatağan kavşağında bekliyoruz. Yanımda kız arkadaşım var. Kaldırdık elleri, başladık şarkımızı söylemeye neşemizi gören dursun eğlenerek gidelim kafasındayız. Ege'li bir amcamız (50+) ve kızı (20+) İzmir/Belevi'ye amcanın eşini, kızın annesini almaya gidiyorlar. bizi de aldılar. Yemediğimiz meyve kalmadı yolculuk sırasında üstüne üstlük sularımızı doldurmak için 3-5 km yoldan saptı çeşmeye götürdü buz gibi doğal kaynaktan suyumuzu doldurduk. Belevi'ye yaklaşırken bir şehir merkezine uğrayacağını dile getirdi işim var 10-15 dk dedi. Samimiyetten artık var mı yapabileceğimiz bir şey gibi konuşma geçti. çekti kenara eve gitti. evin içi kalabalık, dışı kalabalık. masalar, yemekler falan. bizde açız ama ses çıkartamıyoruz. Sonuçta misafiriz ama arabaya eve değil

10 dk geçti amcadan ses seda yok, ortalıkta yok. üstüne 10 dk daha geçti amcam geldi yanında düğün sahibi tabi sonradan öğrendik olayı. takı için düğüne gelmiş. bizi anlatmış. adamdan çok düğün sahibi sahip çıktı. abi acelemiz var geceye kalırsak sokakta yatarız desekte durduramadık. İndirdi bizi. Yedirdi bir güzel. 10 günlük yolculuğun ardından o yemekler çok iyi gelmişti. Sarmalar, sıcak çorba, tatlı etli yemekler. düğün bitmiş, düğün evine geri dönmüşler bir takım adetsel olaymış. Eve o kadar alıştım ki herkesi tek tek tebrik ettik. Tanıştık oturduk kaynaştık. tam 2 saatimizi aldı ev, evet gece dışarı da kaldık gece otostop çekemedik ama o kadar sıcak kanlı bir aile tablosu görmek bizi sevindirmişti.

Geceye anımız olsun. Okuyanların yüreğine sağlık


Edit: İmla

sözlük projesi uzun bir süreç aldı. Mobilden anlayan bir iki kişi destek atarsa bence mükemmel bir çalışma olur.

Etkinlikte kampçıların kan ağladığı; müzik, sahne, ses, ışık gibi olayların ise ilk festival için fazlasıyla mükemmeldi dedirten bir festivaldi. Rezillikler giderilirse belki gidilesi bir yer olabilir.

çok haklısın, gözler görmüyor artık.
edit: imla

nereye gideceğimizi bilmeden çıktığım ve tek güvencem yanımda sırt çantamın olmasıydı.

1) okurken üretmenin farkına varmış
2) parasız kalmış

öğrenci modelleridir

domain'i boş olan en kısa zamanda yüklemesi yapılacak olan bir parti. Kötünün iyisi değilde.Daha çok hangisine versek diyenlerin partisi olacak gibi

içini tamamen gezmek bile insanın kendini gezgin olarak nitelendirmesine yetecek düzeyde. hektarlarca alan

biz doksan dört modellerin göremeyeceği ama görenlerin sevinci bile bizlere yetecek hadise.