otostop anıları
yolların ne çıkaracağını duysak da inanmak güç oluyor, insanın bire bir yaşaması gerekiyor.
muğla/yatağan kavşağında bekliyoruz. yanımda kız arkadaşım var. kaldırdık elleri, başladık şarkımızı söylemeye neşemizi gören dursun eğlenerek gidelim kafasındayız. ege'li bir amcamız (50+) ve kızı (20+) izmir/belevi'ye amcanın eşini, kızın annesini almaya gidiyorlar. bizi de aldılar. yemediğimiz meyve kalmadı yolculuk sırasında üstüne üstlük sularımızı doldurmak için 3-5 km yoldan saptı çeşmeye götürdü buz gibi doğal kaynaktan suyumuzu doldurduk. belevi'ye yaklaşırken bir şehir merkezine uğrayacağını dile getirdi işim var 10-15 dk dedi. samimiyetten artık var mı yapabileceğimiz bir şey gibi konuşma geçti. çekti kenara eve gitti. evin içi kalabalık, dışı kalabalık. masalar, yemekler falan. bizde açız ama ses çıkartamıyoruz. sonuçta misafiriz ama arabaya eve değil
10 dk geçti amcadan ses seda yok, ortalıkta yok. üstüne 10 dk daha geçti amcam geldi yanında düğün sahibi tabi sonradan öğrendik olayı. takı için düğüne gelmiş. bizi anlatmış. adamdan çok düğün sahibi sahip çıktı. abi acelemiz var geceye kalırsak sokakta yatarız desekte durduramadık. indirdi bizi. yedirdi bir güzel. 10 günlük yolculuğun ardından o yemekler çok iyi gelmişti. sarmalar, sıcak çorba, tatlı etli yemekler. düğün bitmiş, düğün evine geri dönmüşler bir takım adetsel olaymış. eve o kadar alıştım ki herkesi tek tek tebrik ettik. tanıştık oturduk kaynaştık. tam 2 saatimizi aldı ev, evet gece dışarı da kaldık gece otostop çekemedik ama o kadar sıcak kanlı bir aile tablosu görmek bizi sevindirmişti.
geceye anımız olsun. okuyanların yüreğine sağlık
muğla/yatağan kavşağında bekliyoruz. yanımda kız arkadaşım var. kaldırdık elleri, başladık şarkımızı söylemeye neşemizi gören dursun eğlenerek gidelim kafasındayız. ege'li bir amcamız (50+) ve kızı (20+) izmir/belevi'ye amcanın eşini, kızın annesini almaya gidiyorlar. bizi de aldılar. yemediğimiz meyve kalmadı yolculuk sırasında üstüne üstlük sularımızı doldurmak için 3-5 km yoldan saptı çeşmeye götürdü buz gibi doğal kaynaktan suyumuzu doldurduk. belevi'ye yaklaşırken bir şehir merkezine uğrayacağını dile getirdi işim var 10-15 dk dedi. samimiyetten artık var mı yapabileceğimiz bir şey gibi konuşma geçti. çekti kenara eve gitti. evin içi kalabalık, dışı kalabalık. masalar, yemekler falan. bizde açız ama ses çıkartamıyoruz. sonuçta misafiriz ama arabaya eve değil
10 dk geçti amcadan ses seda yok, ortalıkta yok. üstüne 10 dk daha geçti amcam geldi yanında düğün sahibi tabi sonradan öğrendik olayı. takı için düğüne gelmiş. bizi anlatmış. adamdan çok düğün sahibi sahip çıktı. abi acelemiz var geceye kalırsak sokakta yatarız desekte durduramadık. indirdi bizi. yedirdi bir güzel. 10 günlük yolculuğun ardından o yemekler çok iyi gelmişti. sarmalar, sıcak çorba, tatlı etli yemekler. düğün bitmiş, düğün evine geri dönmüşler bir takım adetsel olaymış. eve o kadar alıştım ki herkesi tek tek tebrik ettik. tanıştık oturduk kaynaştık. tam 2 saatimizi aldı ev, evet gece dışarı da kaldık gece otostop çekemedik ama o kadar sıcak kanlı bir aile tablosu görmek bizi sevindirmişti.
geceye anımız olsun. okuyanların yüreğine sağlık