eyvallah

Teşekkür ederken, kabul ederken, veda ederken, evet derken fazlasıyla zevk alarak kullandığım arapça kökenli kelimedir.

Hatta o kadar sık kullanıyormuşum ki arkadaşlarım durduk yerde bana sürekli ‘eyvallah’ derler. Ben de onlara aynı şekilde karşılık veririm.

Neyse biraz da kelimenin etimolojisinden bahsedelim. Seslenme kelimesi olan ‘اي’ ve kasem sözcüğü olan ‘والله’ kelimelerinin birleşiminden oluşan arapça bir birleşik sözcüktür.

Arapça mu’cemlerde ve kamuslarda ‘tabii ki, kesinlikle, evet’ gibi anlamlara geldiği belirtilmektedir. Ki arapçada da zaten bu anlamlarda -özellikle bilad'üş-şam bölgesinde- kullanılmaktadır.

Kelime arapçada ‘إي والله’ olarak yazılır ve ‘iyyvalla’ diye okunur.

Ayrıca -herhalde yeşilçam filmlerinin etkisiyle olsa gerek- türkiye’de herkesçe bilinen tek arapça kelime ‘eyva’ ise bu kelimeden gelir.

‎‘أيوا’ veya ‘أيوه’ diye yazılır* ve ‘eyva’ diye okunur. Özellikle hicaz ve haliç bölgelerinde çok yaygın kullanılır. ‘Evet’ anlamına gelir.

bazı semt delikanlıların ağzından hiç düşürmediği kelimedir. her şeyin karşılığında eyvallah çekerler. yerine göre kullanımı güzeldir ama lüzumsuz kullananlara irite olurum.

güzel bir yeni türkü parçası.