Eskilerin yani geçmişte yaşamış insanların geçirdikleri güzel ramazan ayları için kullandıkları sözdür.
Festival alanına giriş yapıyorsun ve eskiden hoşlandığın kişiyi bir başkasıyla görüyorsun. Sessizce yanından süzülüyorsun ve ardına bile bakmadan ilerliyorsun.

Sonra içinden diyorsun; arkadan da gelmiyorum, peşinden de gelmiyorum. çünkü; hem yaşlanmışsın, hem çirkinleşmişsin, patatese dönmüşsün.

(bkz: alo 71 eski sevgilinin peşini bırakma hattı)
son olarak mustafa sandal'ın o güzelim şarkısı "pazara kadar"ın maruz kaldığı durum. burak hakkı kapan isimli bir gencimizin batırdığı bu şarkının ruhuna da bir el fatiha. bi bırakamadılar şu şarkıları kendi hallerine...
tanım: günümüz dünyasının na'çar dilemması.
kıyafetin renginin gitmesi yıkama, güneş vs. gibi aşınma sonucu başa gelen hadise. planlı eskitme gibi günümüz çakallıkları göz önünde tutulursa haliyle seri şekilde kıyafetin başına gelen/oluşan durum.
taşlama ise işçilerin ekmek parası için merdiven altı tezgahlarda üretim yaptığı ve slikozis gibi evlerden ırak bir hastalığın bu ülke topraklarında görülmesine sebep olmuş, bir çeşit müsait ve münasip yerlerden çıkmış moda.
bana bunun ayrımını yapan ya da yapabilen adam varsa rica ediyorum beri gelsin.
yapılan en büyük hatalardan biridir.
aptallıktır.
arayan kişinin kendisine saygısı yoktur.
başlığın uzun hali: "günümüzde rap müziğin bir zamanların arabesk müziği gibi toplumsal sorunların çözümsüzlüğü ve çaresizliği yansıtması gerekçesiyle protest olması ve gençler arasında yükselişe geçmesi" olacaktır. (bkz: karakter sınırı sebebiyle yazamadıklarımız)

bu bir rap eleştirisi değildir: ben de kendimi kaptırmadan rap dinliyorum. (umuyorum dinlerken şirazeyi kaydırmıyorum)

yetmişli yıllarda arabeskin ortaya çıkışı, ambargolara, uzun kuyruklara, siyasi çözümsüzlüklere denk gelmektedir. neticesinde; insanın bu durumdan çıkamamasını kendince yaptığı isyanı göstermekteydi.

bu dönemde de rap bunun yerini almışa benziyor. salt zorlu ekonomik şartlardan söz etmiyorum: toplumun yozlaşmışlığı, ilişkilerin plastik hale gelişi, aranan yolun bulunamayışı ve bilumum uyuşturucu türevi maddenin kullanılması vs. bu dediklerimi destekliyor gibi görünüyor. rap de içinden çıkılamaz durumun dışa vurumunu ve insanın haykırışını resmediyor.

toplumun ruh sağlığından endişeliyim sözlük, gelecek günler nasıl gelecek?
İlk defa başıma gelen durumdur. Bunun orjinali şöyledir : ozan bey iyi akşamlar.efendim biz beraberken kapatmıştı tüm sosyal medya hesaplarını. ayrıldıktan sonra geçen 2 senenin ardından açılan hesaplarla beraber şu an birbirimizin ne yaptığından paylaşımlar kadar haberdar oluyoruz otomatikmen. Normali nedir bunun biliyo musun? Ozan bey iyi akşamlar... Pardon o başka bi hikâyeydi.*