sözlükçülerin yola ilk çıkış hikayeleri
plan yapıp bozmakla geçen ilk yola çıkış hikayem şöyledir efendim: bir arkadaşım sürekli kampa gidiyor, otostop çekiyor. Bense interrailcilerin hikayelerini okuyup evde kıskançlıktan ölüyordum. en sonunda aradım gel dedim birlikte otostopa çıkacağız. neyse efendim, arkadaşım eskişehir'e yanıma geldi. ilk planımız ikimizin de görmediği bir yer olan kapadokya'ya gitmekti. ancak kadere bakın ki arkadaşımın almanya vizesi sonucu izmir'e gelmiş, telefonla sonucunu söylemiyorlar bizzat gelmeniz gerek diyorlar. arkadaşım çekti gitti. ben arkada yarım kalmış plan ve hayal kırıklıklarıyla...
Sonra yeni bir plan yapıp o, izmir'den fethiye'ye bense eskişehir'den fethiye'ye doğru yola çıkacaktık, bu defa da her şey kesindi. gideceğimiz günden bir gün önce arkadaşımın babası bir takım evrak işleri için memlekete çağırdı arkadaşımı. yine hayal kırıklıklarıyla boğuşacakken ertesin günün cuma olduğunu arkadaşımın ancak haftasonu memleketine ulaşacağını fark ettik. haftasonu resmi daireler kapalıydı. yeni bir umut ışığı.
ben sonunda sabah eskişehir'den yola çıkmak için geceden çantamı hazırladım. ertesi gün iş çıkışı 15:30da bir arkadaşım motoru ile beni sazova parkının önüne bıraktı, sonrasında önce kütahyaya sonra oradan burdura otostop çektim, burdur'da gece yarısı kimse almayınca gece 3.30 a kadar otobüs bekledim ve sonunda ertesi sabaha sahildeydim, güneşin ilk ışıklarının keyfini çıkartıp arkadaşımın çadırını buldum ve mutlu son: harika bir ölüdeniz kampı...
Sonra yeni bir plan yapıp o, izmir'den fethiye'ye bense eskişehir'den fethiye'ye doğru yola çıkacaktık, bu defa da her şey kesindi. gideceğimiz günden bir gün önce arkadaşımın babası bir takım evrak işleri için memlekete çağırdı arkadaşımı. yine hayal kırıklıklarıyla boğuşacakken ertesin günün cuma olduğunu arkadaşımın ancak haftasonu memleketine ulaşacağını fark ettik. haftasonu resmi daireler kapalıydı. yeni bir umut ışığı.
ben sonunda sabah eskişehir'den yola çıkmak için geceden çantamı hazırladım. ertesi gün iş çıkışı 15:30da bir arkadaşım motoru ile beni sazova parkının önüne bıraktı, sonrasında önce kütahyaya sonra oradan burdura otostop çektim, burdur'da gece yarısı kimse almayınca gece 3.30 a kadar otobüs bekledim ve sonunda ertesi sabaha sahildeydim, güneşin ilk ışıklarının keyfini çıkartıp arkadaşımın çadırını buldum ve mutlu son: harika bir ölüdeniz kampı...