otostop anıları

bursa mudanya'dan tirilye'ye gitmek için minibüslere bindik. üniversitemin ilk yılları ve hiç kimse daha önce tirilye'ye gitmemişti. biz bindik minibüse gidiyorken biri küçük bir bölgede inmek için şoföre seslendi. içimizdeki mimar arkadaş burası çok güzel isterseniz inelim dedi. biz o gazla aceleyle indik. deniz kenarına indik, fotoğraf çekindik derken hadi gidelim oldu. kıza diyoruz ki nereden gidiliyor, kız diyor nereye nereden gidiliyor. biz inerken yürüme mesafesinde sandık, meğer kız bizi otoban yolunun kenarında indirmiş. neyse minibüs yoluna çıktık, tekrar minibüs bekliyoruz. yarım saati geçti biz hala bekliyorken bizi orada indiren arkadaş demez mi benim ödevim var, yurda dönüyorum. kız dönen minibüse bindi, gitti.

baktık hala minibüs gelmiyor, dedim illa gidecek miyiz, herkes onay verdi. dedim böyle olmaz bari otostop çekelim. daha önce içimizden de kimse denememiş. arkadaş grubunda da herkes böyle şeylere ön yargılı. neyse araba modeline, arabanın içindeki kişilere göre otostop çekmeye çalışırken bir çiftin bulunduğu araba geçti.

ya keşke durdursaydık, iyi insanlara benziyorlardı derken ben şimdi elimi kaldırsam dururlar mı acaba diyerek dalga geçip elimi kaldırmıştım. ileride araba durup da kadın dışarı çıkınca biz olaya baya gülmüştük. o günden sonra çok güzel bir hikayeye dönüştü.

bu olay yıllar önce gerçekleşse de biz hala o insanlarla görüşüyoruz. allah razı olsun.