mucizenin imkanı

Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslamiyet gibi monoteist dinlerin önemli unsurlarından birisi olan mucize, vahyi doğrulamak üzere müracaat edilen harici bir delil olarak karşımıza çıkmaktadır. Mucizeler temelde, uzay ve zaman içerisinde, belirli nedenlerden dolayı tanzim edilen istisnai olaylardır. Buna göre Tanrı’dan vahiy aldığını iddia eden bir peygamber, bu iddiasının doğruluğunu kanıtlamak için zaman zaman Tanrı tarafından mucizelerle desteklenmiştir. Mucizeler, dinsel bir iddianın doğruluğunu test eden bir araç olması bakımından kuşaktan kuşağa nakledilerek aktüalitesini korumayı başarmış bir meseledir.

Örneğin, Hıristiyanlıkta İsa’nın bakire Meryem’den doğduğu, suyu şaraba dönüştürdüğü, su üzerinde yürüdüğü ve öldükten sonra tekrar dirildiği nakledilerek bu dinin iddiaları doğrulanmaya çalışılmış, bu hadiselerin gerçekleşmiş olduğu hususu kuşaklar arası iletişimle günümüze kadar aktarılmıştır.

Mucize dini literatürde doğa yasalarına aykırı düşen, doğaüstü bir gücün eyleminin sonucu oluşan, doğal kavramlarla açıklanamayan ve insanın idrakini(kavrayışını) aşan olay ya da oluşumun adı olarak karşılık bulur. Buna göre mucize; Tanrı’nın doğal olayların akışına müdahalesi anlamına gelip, dini inanca göre, doğal nedenlere bağlanamayan ve Tanrısal bir müdahale ile açıklanan, bundan dolayı da düşünce ilkelerine değil de dini inanca dayanan bir durum olarak takdim edilir.

(bkz: yalan dostum mucize diye birşey yok)