doksanlar türk sineması

yarı bunalımlı, yarı karamsar, birazcık da ilginç filmleri içinde barındırır. (bkz: tabutta rövaşata)'yı izleyelim mesela, sonrasında (bkz: ağır roman) olsun ve ardından (bkz: gemide)'yi de izleyelim. (bkz: tatar ramazan), (bkz: eşkıya), (bkz: her şey güzel olacak). hele bir de (bkz: masumiyet) var ki aman allahım... ya peki (bkz: propaganda)? ve daha niceleri.

insanlar bu filmleri özlüyor. ben de özlüyorum.