ankara

anlayamazsınız.
aşık olup, ıslak kaldırımlarında sürünürcesine yürümeden onu göremezsiniz.
gün batımı turuncusuna eşlik eden iğde çiçeklerinin rayihasında o melodiyi duymayınca, sesini tanıyamazsınız.
güzel görünmek gibi bir kaygısı yoktur. sisini pusunu silsin, fondöten sürsün diye beklerseniz çok beklersiniz. onu olduğu gibi kabul etmek zorundasınız.

o sizi anlar, görür, o sizi duyar, hisseder. o sizi olduğunuz gibi kabul eder.

ankara'ya bir iki günle not vermek olmaz. dostluklar, anılar, acılar, aşklar biriktirip bu şehirden ayrılanın burnunu sızlatan kelimedir ankara.