yurt dışındayken özlenen şeyler

anne, baba, kardeş, sevdiklerin. onların mutlu anlarını paylaşamamak, zor günlerinde yanlarında olamamak her geçen gün daha da batıyor.. gözü daima arkada kalıyor insanın. en azından benim. başımı yastığa her koyduğumda aklımdalar. keşke bu kadar zor olmasaydı

(bkz: türk yemekleri)

Yurtdışında yaşıyorsanız ve yaşadığınız şehir Paris değilse, sadece Kadıköy'ün geç saatlere kadar açık olan cafe ve barlarını özlüyorsunuz.

koşulsuz şartsız türk kahvesi.

salça

anne yemekleriyle dolup taşan listedir.

Türk kahvaltısı :(

evim. bir de türkçe konuşacak kimse yoksa türkçe konuşmak.

Türkiyedeki gibi pek çok şey var. Sıkıntı olan durum ise cipslerin bile içeriğini okuyup domuz eti var mı diye bakmak. Domuz eti tüketenler için o da sorun değil. Alışamadığım durum salatalıkların kolum gibi olup taneyle satılması ve patlacanların iri iri olup fiyatının etle yarışması. Benim için şu an özlenen tek şey karnıyarık.

türk yemeklerimiz ve ince belli bardakta çay.