yola çıkarken hissedilen garip mutluluk

Karın bölgesinde hafif bir karıncalaşma ile gelen heyecan. Daha sonrasında rüzgarı ve güneşi hissetmek. Sırt çantanıza koymayı unuttuğunuz şeyi başka bir gezginden hediye almak, hepsi tebessüm .

Asla değişmeyecek olan durumun kendisidir

Yola çıkarkeni bilinmezliğin verdigi heyecanı yeni yerleri yeni insanları yeni kültürleri tanimanin verdiği heyecanı insana çok az şey verir bu hayatta.Yola cıkmanın yolda olmanın verdigi mutluluğu tatmak için ... Yollarda görüsmek üzere (bkz: yolacikyolacik)

Yaşadığımız şehir gündelik hayat stres ve koşturmadan oluştuğu için hissedilen duygudur muazzamdır

kocaman dünyada kendini minicik hissedip keşfetmek için yerinde duramadığın an.

Ben onun ilk insanlıktan geldiğini düşünüyorum. Doğanın içinde büyümüş, doğayla iç içe olmuş bir tarihimiz var. Özgür, gezgin, göçebe... Bence yola çıktığımızda hissettiğimiz o özgürlük hissi bundan kaynaklanıyor.

"happiest place" olarak bilinen ve gezginlerin en sevdiği mekanlar olan havalimanı, tren garı, otogar gibi yerlerde sıkça, yoğun şekilde yaşanan mutluluktur.

Ben işe servisle değil yürüyerek gidince bile mutlu oluyorum. Ağaçların arasında bir yol olmalı mutluluğa giden yol.

her çantamı alıp kapıdan çıktığımdaki o rahatlık, otobüse bindiğimde, trene bindiğimde gelen rahatlama hissi. tabi emniyet kemerini takıyorum hemen.
çok güzel be.

en özgür hissettiğim an, iş için "yarın kıbrıs'a gelebilir misin?" dediklerinde sabah 8 uçağıyla kıbrıs'a gidişimdi. ilk uçağa binişim. belki istanbul'da 3 ay diye gidip 6-7 ay çalışmaya karar verişimdi bilmiyorum.
1 hafta projeyi şekillendirip, yapacağınız işe dedirtip geri dönmüştüm.
Olsundu, mutluydum.

şu ara yeniden hissettiğimdir...bitmeyendir,artarak devam edendir...hiç bitmesindir