yalnızlığın anlaşıldığı anlar

/ 11
Bilirsiniz o anı çok yalnızım lan elimden tutan yok dediğiniz.

Az önce oldu ve entryi sıçağı sıcağına açtım

Hikayemiz 1 hafta öncesine dayanıyor.

İş yerinde belimi incitmem üzerine rapor alıp memlkete gitmiştim. Anacığım kınalı elleri ile hergün kremi sırtıma sürerken soğuk krem damlacıklarının düşmesi ile ürperdiğim o anlar şuan gözümün önünde.

Yaşlı ninem kuzum tek başına nasıl sürüyorsun demişti. Anam sürüyor nine dedim. Yoksa yetişemem heryerine...

İzin bitti döndüm kimsesizler ve yalnızlar şehri istanbula.

Az önce ilaçlarımı aldım ve kremi sırtıma sürerken hani o nokta vardır ya elleriniz bir türlü sırtınız da kavuşmaz işte o an “ben çok yalnızım” dedim ..

Tüm yalnızlara gelsin.

Not: Krem sürdürmek isteyen mesaj atsın :’(
“Birden sen gelsen aklıma
Seni unutsam bazı bazı
Meraklansam gizlice,
Delice kıskansam seni
Hep yalnızlık var sonunda
Yalnızlık ömür boyu” sözlerini sessizce fısıldadığın an...
Norveçte narvikfjellet bu tepede, bir Ağustos ayında, gece vakti tek başıma fırtınada kaldığım zaman "çok yalnızım bu sefer sıçtım" dediğim andı ksdfmsgs 12 saatlik fırtınadan sağasağlim çıkıp, tepeden inmeyi başardıktan sonra hayatımın mutluluğunu yaşamıştım. Hey gidii
benim için bir “an” olmaktan çıkmış olan eylem: “an” olarak kalması için çabaladım, hem de çok çabaladım. başaramadım
keşke bir “an” olarak kalsaydı

keşke
En son ne zaman biriyle karnın ağrıyıncaya kadar güldüğünü unuttuysan çok yalnızsın demektir.
en son ne zaman birine sarıldığını düşünmek, bulamamak, birine sarılmak istemek, onu da bulamamak
hiç demedim sanırım yalnızlığı sevdiğimden olabilir.
/ 11