vanya dayı

rus oyun yazarı anton çehov'un 1897 yılında yayımlanan tiyatro oyunu. içerisinde şöyle efsane bir tirad bulunmaktadır.

sonya: ne yapabiliriz? yaşamak gerek! yaşayacağız vanya dayı. çok uzun günler, boğucu akşamlar geçireceğiz. alın yazımızın bütün sınavlarına sabırla katlanacağız. bugün de, yaşlılığımızda da, dinlenmek bilmeden, başkaları için çalışıp didineceğiz. ecel saati gelip çatınca da uysalca öleceğiz ve orda, mezarın ötesinde, çok acı çektik, gözyaşı döktük, çok acı şeyler yaşadık diyeceğiz... ve tanrı acıyacak bize ve biz seninle, canım dayıcığım, parlak, güzel, sevimli bir hayata kavuşacağız ve burdaki mutsuzluklarımıza sevecenlikle, hoşgörüyle gülümseyeceğiz ve dinleneceğiz...

sonya: dinleneceğiz! melekleri dinleyeceğiz, elmaslar gibi yıldızlarla kaplı gökleri göreceğiz. dünyanın tüm kötülüklerinin, tüm acılarımızın, dünyayı baştan başa kaplayacak olan merhametin önünde silinip gittiğini göreceğiz ve hayatımız bir okşayış gibi dingin, yumuşak, tatlı olacak. inanıyorum, inanıyorum buna. zavallı, zavallı vanya dayı, ağlıyorsun... hayatında mutluluğu tadamadın, ama bekle vanya dayı, bekle... dinleneceğiz... dinleyeceğiz!