türkiye’de genç olmak
bizden önceki dönemleri bilemem, günümüz türkiyesi’nde ise zordur genç olmak. iki ucu b.klu değnektir. diğer birçok ülkedeki yaşıtların hobiler edinirken, çeşitli sporlar yaparken, ne bileyim dünyayı falan gezerken sen sınav stresi, ekonomik sorunlar, gelecek kaygıları, bir de toplum baskısıyla boğuşur durursun.
sevgilimle gezeyim desen, abisi babası görür mü biri yetiştirir mi ailesine..
hobi edineyim ona zaman ayırayım desen, dershaneye kim gidecek? sınava kim hazırlanacak? hadi hepsini erteleyip üniversite kazanınca yapayım desen, hooop geldi mi konu ekonomik sorunlara.
amerikalı yaşıtının üç-beş ay en fazla, parasını biriktirip aldığı otomobili sen belki yetişkin hayatında bile alamayacaksın. hadi aldın, benzin doldurup gezemeyeceksin. hadi gezdin, sevgilini yanında gezdiremeyeceksin.. avrupalı yaşıtının şehir değiştirir gibi gittiği ülkelere vize almak istesen dönem tatili için, aylarca vize için kapılarda gezeceksin. hadi aldın diyelim, kur farkı falan.. liste uzar gider.
herkes için mi böyle? elbette değil. herşey para mı? elbette değil. ama çoğunluk için durum böyle ne yazık ki.. bir de bayılana kadar gezip, yorulduk hadi hemen bir otel bulup yatalım demek var, aylar öncesinden couch ayarlamaya çalışmak var.. manhattanda temiz bir odayı 50 dolara kiralarsın. amerikalı genç için iki günlük harçlık. peki bizim gencimiz için?
bizden kötü durumda olan farklı ülkelerde gençler yok mu? elbette var, ama iyi örnek dururken kötüyü neden örnek gösterelim ki? şükür şükür diye bugünlere geldik resmen. her geçen gün öncekini aratır oldu. baksanıza doksanların eğlenceli deli dolu klipleri, reklamları, çılgın bedişleri bile yok artık. nesinden tat alalım?
edit: hayatının baharında şehit olma ihtimalini atlamışım, özür diliyorum.
sevgilimle gezeyim desen, abisi babası görür mü biri yetiştirir mi ailesine..
hobi edineyim ona zaman ayırayım desen, dershaneye kim gidecek? sınava kim hazırlanacak? hadi hepsini erteleyip üniversite kazanınca yapayım desen, hooop geldi mi konu ekonomik sorunlara.
amerikalı yaşıtının üç-beş ay en fazla, parasını biriktirip aldığı otomobili sen belki yetişkin hayatında bile alamayacaksın. hadi aldın, benzin doldurup gezemeyeceksin. hadi gezdin, sevgilini yanında gezdiremeyeceksin.. avrupalı yaşıtının şehir değiştirir gibi gittiği ülkelere vize almak istesen dönem tatili için, aylarca vize için kapılarda gezeceksin. hadi aldın diyelim, kur farkı falan.. liste uzar gider.
herkes için mi böyle? elbette değil. herşey para mı? elbette değil. ama çoğunluk için durum böyle ne yazık ki.. bir de bayılana kadar gezip, yorulduk hadi hemen bir otel bulup yatalım demek var, aylar öncesinden couch ayarlamaya çalışmak var.. manhattanda temiz bir odayı 50 dolara kiralarsın. amerikalı genç için iki günlük harçlık. peki bizim gencimiz için?
bizden kötü durumda olan farklı ülkelerde gençler yok mu? elbette var, ama iyi örnek dururken kötüyü neden örnek gösterelim ki? şükür şükür diye bugünlere geldik resmen. her geçen gün öncekini aratır oldu. baksanıza doksanların eğlenceli deli dolu klipleri, reklamları, çılgın bedişleri bile yok artık. nesinden tat alalım?
edit: hayatının baharında şehit olma ihtimalini atlamışım, özür diliyorum.
toplu taşımalarda yer vermekle yükümlüdür(sen gençsin),
zor işlerin yapılması ile yükümlüdür(sen gençsin),
sofrada fazla kalan yemeği yemekle yükümlüdür(sen gençsin yersin yersin),
sırf kendinden yaşı büyük diye herkese saygı göstermekle yükümlüdür(kaç yaş büyüğüm ben senden),
gerektiğinde sen çocuksun denilip, gerektiğinde kaç yaşında genç oldun sen yapacaksın tabi diye sorumluluk altında tutulmaktır türkiyede genç olmak.
zor işlerin yapılması ile yükümlüdür(sen gençsin),
sofrada fazla kalan yemeği yemekle yükümlüdür(sen gençsin yersin yersin),
sırf kendinden yaşı büyük diye herkese saygı göstermekle yükümlüdür(kaç yaş büyüğüm ben senden),
gerektiğinde sen çocuksun denilip, gerektiğinde kaç yaşında genç oldun sen yapacaksın tabi diye sorumluluk altında tutulmaktır türkiyede genç olmak.
kaygı bozukluğu ve gelecek kaygısıyla yaşamak, yaşadığınız her şey yüzünden yerilmek, beş parasız hayatta kalmaya çalışmak, çalışmadığınız için hayırsız ilan edilmek, çalışmaya kalksanız deneyimsizsiniz diye itilip kakılmak, sanat yapmak istediğinizde hayalperest, serseri ilan edilmek, "gerçek" bir şeyler yapmaya çalışırken beceriksiz yaftası yemek...
ne yaparsanız yapın bu ülkede genç ve mutlu ya da sadece genç yaşatıyorlar insanı. üzüyorlar, itiyorlar, kakıyorlar girdiğiniz yol hiç bir yere varmıyor. erken yaşlanıyor erkan üzülüyorsunuz çünkü burası eğitim sistemi bozuk, adaletsiz, insanın kıymetinin olmadığı bir ülke. çünkü burası aslına bakarsan yaşanılacak yer değil.
ne yaparsanız yapın bu ülkede genç ve mutlu ya da sadece genç yaşatıyorlar insanı. üzüyorlar, itiyorlar, kakıyorlar girdiğiniz yol hiç bir yere varmıyor. erken yaşlanıyor erkan üzülüyorsunuz çünkü burası eğitim sistemi bozuk, adaletsiz, insanın kıymetinin olmadığı bir ülke. çünkü burası aslına bakarsan yaşanılacak yer değil.