turgut uyar

/ 2
(bkz: göğe bakma durağı)

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat.



Bu şiiri ne kadar popüler ne kadar değil ilgilenemiyorum. Şarkılarda da şiirlerde de bende duygu uyandırmışsa bitmiştir abi. Bayılıyorum bu şiirine
(bkz: selam olsun üstada)
Türkiye'den kargom gelirken içinde kitaplarından birkaç tanesinin mutlaka olmasını düşündüğüm şair.

Kalemi ve edebiyatı güzel insan.

1927-1985 yılları arasında yaşamıştır.
Ne de güzel sevmiş tomris uyar’ı. “Bir bozuk saattir yüreğim hep sende durur” diyecek kadar dolu dizgin ve yürek mecbur dercesine.
/ 2