sevilen kişiden vazgeçme eşiği

aşk diye bişey yokki zatenlerin başlaması...

o kişiye olan güvenin kırıldığı an.

sevgisinin zamanla azaldığını fark edince vazgeçin hatta direkt kaçın çünkü bitince canınız daha çok acıyacak

karşında gördüğünde avuç içlerinin terlemediğini ve kalbinin ritminin değişmediğini fark ettiğin andır.

sevdiğim için yaptığım şeylerin sonunda aldığım tepkilerle 'sevse böyle yapmazdı' dediğim andır. Bunu üç defa kendinize söylüyorsanız eğer olaysız dağılın bence.

çevre mühendisliğinde bir kavram vardır özümseme kapasitesi gibi. o eşiği aştın mı ortamdaki kısmi kirlilik kendisini özümseyemez ve artık ortamı kirletmeye başlar.

ben bu nokta olarak ilişkilerde görüyorum vazgeçme eşiğini de. artık umudunun kalmadığı ve elinden bir şey gelmediğini anladığın an için söylenir, benim için tam da şu an.

ne yaparsan yap ne geçmiş geri gelir, ne sorunlar düzelir, ne bir insan değişebilir. gönül gönüle değince insan değişir derler-yalanmış.
velhasıl elinden artık hiçbir şey gelmez zaten. olanları önceden severek izlerdin şimdilerde ise vazgeçerek. sıkı sıkıya tutmamalı insan bir şeyi

ortalama bir cözüm yolu bulamayip icinde bulundugun yilginligi kabullenmek

Onu düşündüğünüz kadar sizi düşünmediğini anladığınız andır.

Geldiğinde dayanamayip atladigim eşik. Gururdan başka neyimiz kaldi ?