ölen kişiden geriye kalan en hüzün verici nesne

Kol saatidir.

Babamı trafik kazasında kaybettim, yayaydı. Çarpmanın etkisiyle camı kırılmış, saat de durmuş. Öyle durur köşede.
Fotoğraf karesi.
2000 yılının ilk gününde oynamak için sakladığı kibritle oynadığı sıra kıyafetini tutuşturmuştu. 25 gün hastanede yatmış ve tam benim doğum günümde verilen bozuk ya da yanlış kan yüzünden vücudu şişerek hayatını kaybetmiş. Olayı ve abime dair anıları o sıra 3 yaşından küçük olduğum için hiç hatırlamıyorum. Fakat tek bir fotoğraf karesi var ikimizin de aynı kadrajda olduğu. O fotoğrafı bulduğumda hüzünle karışık bir mutluluk hissetmiştim. En azından bir fotoğraf karesinde yan yanaydık.
nesne olarak kabul edilir mi tartışılır ancak kesinlikle ve kesinlikle ölüm tarihidir.