öğrenci evi

Valla biz evimizi haftada iki defa süpürüp siliyoruz. Çöpleri de doldukça atıyoruz. Tamam belki bulaşıkları tabaklar bitene kadar yikamiyor olabiliriz lakin zaten hepi topu dört tabak var evde 😂 yani pisseniz sizin suçunuz arkadaşlar kusura bakmayın. Ha dolap bomboş o Allah'ın emri zaten 😂

Bir gün buzdolabını açtım. Şişenin içinde tanimlayamadigim bir şeyler var. Arkadaşlara sordum, kimse bilmiyor. Kapağı açtım, keskin bir koku eşliğinde benimle konuşmaya çalışan cisimler. Sonradan anladık ki iki yıl önce eve tasindigimizda arkadaşın annesi yersiniz diye bir şişe turşu göndermiş. İki yıldır bu ne diyerek şişeye bakmamisiz ya, bu nasıl bir usengecliktir.

Aile Saadet’i missss.

Ancak 2 hafta teklif üzerine eğlenmek amacı arkadaşların öğrenci evinde kaldım.
Tanrı’m o ne tencereler tencere değil içinde farklı yaşam formları oluşmuş.
Ya o pencerelere ne demeli parmaklarımla adımı yazıyorum yanına soy adımı ekledim Altına kişisel bilgilerim vss.
Ama şöyle de bir olay var tarihin en hızlı ev temizleyen kişileridir öğrenciler.
-abi kızlar geliyor ütü çamaşır bulaşık haydi haydi haydi.
Bu cümle ile 3 ayda bitmeyecek temizlik 1 günde biter ve kızlar gelmez biz gideriz tabi yorgunluktan bayılınılır.

Öğrenci evi asla dememe sebep olmuş ancak 2 haftada binbir türlü sahtekarlık öğrenmeme de vesile olmuştur. Hayatı öğretir ömrü kısaltır.

dört kişiyken okey beş kişiyken csgo oynadığımız yer

çöplerin evden 9 ayda bir çıktığı evdir.

Bulaşıkların üstünde yeşil-beyaz pamuksu şeylerin olduğu, testeron kokan canım yuvamdır.

genelde öğrenci alım-satım sayfalarından eşya toplanarak oluşturulan evdir.

kyk da kalıp asla çıkamayacağımı düşündüğüm ev. yurttan bıkmama rağmen çıkmayı düşünmüyorum bile. bu kadar gezi planıyla nasıl tutayım, boşa para vereyim o eve

sanırım en özendiğim şey yurtların gereksiz kasıntı kuralları olmadan özgürce yaşayabileceğimiz habitat alanı

Öğrenci evinde o kadar zorda kaldım, hasta oldum çorba yapanım olmadı, ağladım yaslanacak omzum olmadı vs. Ama çocuğum olsa onu da öğrenci evine gönderirim.
Hayatı ve yalnız başına yaşamayı öğreniyorsunuz.

Ayrıca bana minimalist yaşamayı da öğretti. O kadar çok taşındım ki... her gittiğim yerde bunu taşımak istemiyorum diyip eşya bıraktım. Bıraktığım eşyalar olmasa da yaşadım. Özetle: Az eşya çok huzur.