intihar etmemek için geçerli sebepler

Cem Korkmazın intiharıyla bir kere daha aklıma giren mevzudur kendisi. Uzun zaman boyunca bu işi ciddi ciddi düşündüm fakat her seferinde kendi içimde bir şeyler beni hala hayatta tutuyordu ne olduğunu düşündükten sonra cevabım tanrının varlığına inanmam oldu. ölümden sonraki yaşama yahut bir dine inanmıyor olsaydım bir dakika uzatmazdım dünya sürgünümü. belki de sadece mazeret arıyorum hiç bir fikrim yok.

Daha görülecek çok yer var.

Jack London'un intihar adlı kitabında bahsettiği bir şey var... henüz bilimle felsefeyle sanatla uğraşmamış ben bu kadar yaşamın yettiğini düşünüp ölmeyi istiyordum. tam böyle demiyor hatırladığım kadarıyla yazdım ama henüz dünya'Da her şeyi yapmamışken sürekli yeni serüvenlere atılmak varken bunun yettiğini düşünmek anlamsız.

her şeye rağmen gezecek çok yerim olması. bir diğer sebep;

yenilgiyi kabul edememek.

görmediğin onca yer, tatmadığın onca yiyecek içecek, henüz tanışmadığın binlerce insan var.

Sonunda zaten ölecek olmamız

arkandan konuşurlar, onun bunun ağzına laf verme

sonunu merak etmek ben yapmasaydım nasıl olurdu dusuncesi.

Etmek için de çok sebebinin olmaması

Haftalardır uzerinde düşündüğüm konu. Hayatta kalmak icin tek bir sebebim yok fakat daha kotu ne yasayabilirim diye yaşamaya devam ediyorum.

Dünya bir şeyler uğruna kendini öldürmeyi seçecek kadar şerefli bir rakip değil ve olmamalı.
Dünyada kalmak için kendinize nedenler edinin yoksa da yaratın, iki gün süreceğini bildiğiniz bir aşk, güzel bir kitap, yeni bir çalma listesi, hatta bazen bom boş durmak için bile yaşamayı sevin sevgili sözlükculer.
Afrika da dahil çoğu kişi yaşamayı seçiyor çünkü.