"bir erkek bu sözü söyler mi? pek sanmıyorum. ancak varsayım olarak evet diyelim. peki bir kadın buna nasıl inanır? yani sevildiğine inanılabilir ancak her seferinde kendisine aşık olunduğuna inanmak saf olmaktan öte biraz egoist değil midir?"
aşk gelip geçici bir şeydir, bağlanmaya dönüşmezse ya da zemine oturmazsa kayar gider.
bir de ayran gönüllü diye bir tabir vardır, böyle durumlarda arkadaşın "casanova" olmadığından emin olunması lazım gelir. aksi durumda üzülmek garantidir.
Aşkın tek çözüm yolu olduğuna inanmış, özgüveni pek yerinde olmayan arkadaşlardır. Tek sorumlu onlar değildir, kendilerine her sana aşığım dendiğinde kabullenmeye çalışan kadınlar da biraz sorumludur aslında. Kıyamadıklarım.