hayattan bugüne kadar öğrenilen en önemli şey

İnsanların büyük çoğunda olan samimiyetsiz samimiyetler.

1. yalnız geldin, yalnız gideceksin. 2. kimseye hak ettiğinden fazla değer, ödün verme. unutma: her şey zehirdir, mühim olan dozdur. 3. kendini tanı. sana huzur ve keyif veren şeyleri erteleme. gündelik hayatın hırs ve telaşına kapılmamaya çalışarak onlara zaman ayır. sonuçta hayat kısa, kuşlar uçuyor :)

en önemlisi bilmem ama, güvenmemek, inanmamak, bağlanmamak

ataol behramoğlu’nun “yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var/ yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi” diye başlayan ‘yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var’ şiirini bırakmak istiyorum şuralara bir yerlere.

sevmek, sevmek, sevmek.

her şeye atlamamak

hayatın kısa olduğu, bu kısalığın surata çok sert çarptığı.

keşke yerine iyi ki kelimesini hayatınıza almak.

ne kadar büyük konuştuysan hepsi başına gelir.

arkadaş dediğin kimseye güvenmeyeceksin. özelini anlatmayacaksın. elde ettiğin iş fırsatlarından, başvurduğun yerlerden bahsetmeyeceksin. kimseye sırtını rastlamayacaksın. başarılarından da seni mutlu eden kazanımlardan da bahsetmeyeceksin. "abi şunda bana bi el atar mısın halledemedim" deniler şeye sen de onlar gibi bahane bulup yardım etmeyeceksin. kendinden vermeyeceksin.