hayat felsefeniz olan sözler

Her doğan Güneş yeni bir umut, her batan Güneş ise yeni bir umutsuzluktur.

bazen : "Herkesin inandığı bişey vardır bu amına koduğumunun hayatında..." dediğim.
bazense: "Zorunda mıyımmm?" dedirten mevzu.

Sahi olmak zorunda mı bir hayat felsefem ya da yaşam amacım, yoksa ipimle kuşağım deyip yola devam etmek mi doğrusu,

(bkz: aşağı tükürsem sakal yukarı tükürsem bıyık)

amacını bilmeden o olguyu ne kadar farklı görüp ne kadar zevk alabilirsin ki?

hayat nasıl da geçiyor zamanhiç geçmezken..

felsefe yada motto da olabilir doğru kelime bilmiyorum ama oscar wilde dan bir söz olan "bana lükslerimi verin gereksinimler olmadan da yaşarım"

kötüyü düşün iyi olursa daha çok sevinirsin

not:kötüyü düşünün dediysek umudunuzu da öldürmeyin

Aslında biraz modifiye edilmiş bir hayat felsefem var diyebilirim. Biraz daha Retrospektif incelemesine bakarsak babamın daima söylediği bir söze dayanır.
Babam daima derdi ki "Babamdan bir adım ileri çocuğumdan bir adım geri" Yani çocuk babanın bir adım ilerisinde olmalıydı daima, bunu anlatırdı babam bize.
Ben ise bunu geliştirmek istedim çocuk yani alt jenerasyon neden baba jenerasyonundan sadece "1" adım ileride olmalıydı ki? 100 belki de 1000 adım ileride olmalıydı aslında. Bu şekilde bu toplum gelişecekti bence. Kadınlar/çocuklar şiddet görmeyecek,taciz edilmeyecekti. muasır medeniyetler seviyesine erişecektik belki de... Henüz olmadı belki hiç olmayacak kim bilir ancak hayal etmekten alıkoyamaz ya kimse?

Uzun lafın kısası

Benim mottom: "Daima daha ileri!"

1 iki adet piknik tüpü almak
2 camları sıkıca kapatmak
3 uyku hapı atmak
4 tüplerin gazını açmak
5 yatağa uzanıp uykuya dalmak

kesinlikle bireyde olması gereken olgudur.hayat felsefesi,yaşam amacı olmadan hayal bile kuramazsın çünkü ne bulunduğun zamana,ne bulunduğun yere ait değilsindir ruhun bomboştur.oysa ki bir yaşam amacı sana gerçeklerden daha güçlü hayal kurdurabilir.

bizim gibi kaşifler burjuvalara otel parası ödemektense ölmeyi tercih ederler.

Che - motosiklet günlükleri.

“Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu!“
(bkz: william shakespeare)