hatay

türkiye’nin güneyinde yer alan liman şehirlerimizden biridir. yazları sıcak ve kurak, kışları ise ılık ve yağışlıdır. (bkz: akdeniz iklimi)

en önemli geçim kaynağı turunçgil olan şehrimiz, incir rakısıyla da meşhurdur. mutfağı o kadar zengin ve çeşitlidir ki saymakla bitmez.

bilad'üş-şam etkisinden ötürü olsa gerek kızlarının güzelliği ise dillere destandır.

ayrıca zamanında 1 yıl kadar kısa bir süre de olsa başkenti antakya olan bir türk devletiymiş. 1939 yılında türkiye’ye bağlanıp hatay ili olmuştur.

belkide ömrümün en güzel 5 yılını geçirdiğim şehirdir. arsuz sahilleri, antakya künefesi, iskenderun döneri, belen tavası, dörtyol portakalı ve daha sayamadığım birçok özelliği ile güneydoğu nun bambaşka bir yeridir.

edit: imla

atatürk'ün dünya gözüyle türkiye'ye bağlandığını göremediği 1939'da türkiye'ye bağlanmış güzel şehir.
kime hataylıyım desem söyledikleri iki şey oluyor. birincisi arap mısın ikincisi hataylılar çok iyi insanlar oluyor. ilkine hayır cevabı verdikten sonra gülümseten sözler oluyor.
ayrıca kendine has yemekleri ve arap kültürünün türk mutfağı ile kesiştiği yer olunca tadından da geçilmiyor.

hatay=yemek

Vizeler bitse de dönsem dediğim özlemekten bir hâl olduğum dünyalar harikası ilklerin yaşandığı kent! Yemeklerinden bahsedemiyorum bile, arkadaşlar yiyemedikçe canım yanıyor. Vakıflı köyünden çıkıp tepelerden geze geze Samandağ sahiline inerken burnuma çarpan denizin tuzlu kokusu şu an bile genzimi yakıyor, ha bu arada kızanlar olabilir belki ama hatay değil ANTAKYA

bir zamanlar dünyanın en büyük metropolü. bugün ise siyasi arenanın en korundaki şehri.dünyanın odak noktası. yolların kesiştiği yer.

memleketimdir yeterince övüldüyse ben içerden şunları bildirmek istiyorum.Leş gibi bir belediyecilik anlayışına sahipler iskenderun antakya ve kırıkhan için konuşuyorum diğer ilçeler hakkında fikrim yok yollar mahalleler toz toprak içinde şehir merkezlerinde yeşil namına tek bir şey yok bitmek bilmeyen bittikçe tekrar kırılan dökülen yol yapım çalışmaları var her taraf çöplük gibi temizlik namına bir şey yok bir de unutmadan künefeye eliyle saldıran çomarlarımız var az değiller.

dönerlerden ve soslardan duyulduğu gibi , benimde kendi memleketim olur .
edit: imla

Dört günde iki kilo almama sebep olan kahvaltıda bile lahmacun yediğim,yeşilliklerini görünce bi an şaşırdığım şahane şehir

yapmadan dönme listesi;
*yusuf'un yerinde kahvaltı (harbiye'de)
*çınaraltı künefe'de közde künefe, *affan kahvesi'nde haytalı (aklınızda bulunsun, haytalı bıcıbıcı değildir)
*fi hostel'de konaklama (sahibi de gezgin birisi, oralardaysa tanışıp sohbet edebilirsiniz memnun kalmıştım)
*eski antakya sokakları ziyareti(lütfen kaybolun oralarda)
*avlu restoran'da günün yorgunluğu atılabilir (anason ve mezeleri uygundu)
*kebo'da döner,
*titus tüneli ziyareti(unesco dünya mirası listesinde)
*vakıflıköyü ve samandağ ziyareti
*st.simeon manastırı

dipnot: gezerken gözlemleyeceğiniz insanlar sıcakkanlı ve mutlular