gezginlerin saçları döküldüğünde hissettikleri

her seferinde aklıma aynı aşık veysel bestesini getiren olaydır. bir diğer deyişle insanın kaçamadığı bedeninin yaşlanması ve hayatın sonlanacağı duygusunu bana hatırlatır.

veysel günler geçti yaş altmış oldu
döküldü yaprağım güllerim soldu
gemi yükün aldı gam ilen doldu
harekete kimse mani olamaz

(bkz: anlatamam derdimi dertsiz insana)

Eskiden zerre umursamadığım ama üç onluk olduktan sonra lan ne oluyor demeye başladığım durumdur.

Neden bu kadar çok sponsorlu saç dökülmesine karşı ürün reklamı gördüğünü anlamaya başlar.

dökülen saçları çıkaran saç yağı buldum. oleka & desvu adında. saçların parıl parıl parlarken dökülen saçların çıkmasını sağlıyor. trendyol dan bakarsınız ürüne.
(bkz:saç ruhu)

normal dökülme ise sorun yoktur ancak, elinle düzeltirken seyreldiğini fark etmek üzer.

hiç üzülmüyor , kel olmanın bir avantaj olduğu hissi ile hareket ediyorum.
evet tuhaf bir adamım.
kısaca pek bir şey hissetmiyorum.