gezerken yolu uzatma nedenleri

Başta yola çıkmayı hiç istemezsin, üşenirsin sonra kulağında o güzel müziklerle bir bakmışsın hiç tanımadığın apartmanların arasında, sokak lambasının altında sigara yakarken bulmuşsun kendini.eve dönesin gelmez, bir taraftan da “evi bulamazsam, kaybolursam zıctık hava da karanlık” gibi bir korku kaplar içini kafanda dönüş haritasını çıkartırsın yavaş yavaş, tadını çıkararak dönersin.

Uzaklaşma hissinin verdiği o mutluluk ne güzeldir, bir süreliğine hiç dönmeyeceğine bile inandırır seni.

Keyfimize göre geziyorsak yani biryere yetişme derdimiz yoksa eğer bazı yerleri gezmek için biraz zaman esnekliği bırakmalıyız. Çünkü bir ağaç bir ev bir su birikintisi yolumuzu oraya çevirmemize neden olabiliyor

amacı bir yere varmak olmayan yolda olmayı seven insanların yapacağı eylem

yolu uzatmama nedenlerinin sorgulanması gerekmektedir. şayet "gezmek" kelime anlamı gereği yolda olmak, güzel vakit geçirmek amaçlı seyahat etmektir. yolu uzatmayan sadece "gitmiş"tir.

lokal yerleri keşfetmek

yolda tanıştığın karşı cinstir.
hostelde, yolda vs tanıştıktan sonra beraber öyle iyi vakit geçirirsin ki rotalar bile değişir. eğlenirsin gülersin içersin uyursun. o senden ayrılmak istemez sen ondan. kız erkekten teklif bekler, erkek kıza sormaya korkar. acaba beni çok iyi vakit geçirdiği arkadaş olarak mı görüyor diye. en sonunda birisi dönmek zorunda kalır. sarılırlar birbirlerine şans dilerler. yazmayı unutma derler. bir iki mesajdan sonra bağlantı kopar. mutsuz son

bazen de eve dönüş yolunu bikaç sokak da olsa uzatma ile benzer nedenlerdir. sokaklar, caddeler veya son anda rotaya eklenen şehirler fark etmez, "yolu uzatılarak gidilen evlerde yalnızlık vardır".

motorumla ilk defa çanakkale gezisi yaparken yaşadım bunu. şehitlik,gökçeada,assos ve en son bozcaada da rotamın bittiği gün deli gibi kaçacak yer aradım. hiç dönmek istemedim eve. ilk turum olduğu için biraz yakın ve kısa bir tur ve çadır tatili yaptım. yorulum,çadırda kalamam dedim ama bu yaz hedefim daha uzun bir rota ve daha uzun günler olucak. şimdiden sabırsızlanıyorum

yolda olmaktan keyif alan, spontane yaşayan, plansız daha çok eğlenen insan eylemidir. abant dönüşü kara doymamıza rağmen, izmitte kar yağışını görünce, "kartepe nasıldır acaba kim bilir" diye düşünüp, direksiyonun kartepeye çevrildiği andır mesela.

Bolu'da kamptan çıkıp, İstanbul'a dönerken, birden Sarıyer'de kamp yapalım fikriyle çıkan bir arkadaş sonucu, soru sormadan kabul etmiştik grupça. Nedenleri diye yazılmış ama, bence bir nedeni yok.

(bkz: oramın buramın keyfi)

Uzatılan yolda ya takip etmeye değer birini görmüştür yada ortam iyidir.