bir kere gezmeye başladıktan sonra asla duramamak

/ 4
elinizde olmadan sürekli kafanıza yeni rotalar getiren, havayolu ve hostel arama sitelerini tarayıcınızda ana sayfa yaptıran, bir geziye gitmeden önce diğer gezinin biletlerini aldıran duygu.
lise yıllarımda yurtiçi seyahatlerle kaptığım, son birkaç yıldır da yurtdışı gezilerimde bünyeme nüfuz ettirdiğim, kurtulunması imkansız virüstür. şimdi hep gezmek zorundayım, elimde değil.
İçine karışan bir durum. Sanki yol bana bir şeyler enjekte ediyor. Gezip gördükce daha çok....
(bkz: gelmişken şuraya da gideyim )
bir kere o hissi tattıktan sonra gerçekleşen hadisedir.
o özgürlüğü, yeni tatları keşfetmenin verdiği mutluluğu bir kere tadınca nasıl durabilir ki insan. ne de güzeldir hiç bilmediğin sokaklarda kaybolmak
En güzel bağımlılıktır. İlginç bir bağımlılık bu; hayata daha sıkı bağlayan garip bir his. Mesela görmediğiniz yerlere bağımlısınız! Hayran kalmaya, hiç tatmadığınız meyvelere,yemeklere,içkilere, bağımlılık... Sanata, farklı kültürlere, kokulara, seslere, müziklere, hatta ve hatta farklı bedenlere bürünmüş farklı ruhlara, beyinlere...
Bu hissi yaşayanlar; merhaba sen bir bağımlısın aramıza hoş geldin.
bi gün ben de böyle olacak, kendimi yollara vuracak mıyım. amin
Size de şey oluyo mu ülkeye dönünce ''bunlar nabıyo amk'' hissi?
kafası ve hayatı özgür olup kimseye bağlı olmayanlar için harika bir tam gaz yol alma durumu. her devam edişte bire bin katar. aile, okul,iş gibi mecbur bağımlı kalan kimseler ise kafesteki kuş misali. ah o kafesin kapısı bir açılsa temelli...
/ 4