ankara

hayatımda gördüğüm en rezil metro yoğunluğu olan şehir

Soğuğu ayrı birşey de insanı aşık ettiren ve müthiş güzellikte şeyler yaşattıran şehirdir. sevmek zor olsa da sevenin vaz geçemediği şehirdir ankara. ayrıca behzat ç faktörü büyük etken

benim için tam bir hüzün şehridir. ne zaman içimde bir ukte, bir keşke olsa kendimi bulduğum yerdir. (bkz: olmaktan korktuğum yerdeyim)

Ankara'lı lar olarak bu şehrin nesini sevdiğimizi anlatamamakla geçiyor ömrümüz.

ankara ayazı ruhumu keser diye başlayan ezhel şarkısını hatırlatır

Anıtkabir (galp) e birde memleket olunca tadından yinmez..

aspava diye meşhur bir kebapçısı var. açılımı "allah sağlık, para, afiyet versin, amin" imiş. yaratıcı şehirin yaratıcı insanı.

Ülkenin olduğu gibi yalnızlığın da başkenti.

Ömür boyu Ankara'da yaşanır.kızılayda en olmadı ulusta herşeyi bulabilirsiniz. Bana göre en dezavantajlı yönü yokuşlu yollarıdır.

eski naifliğini ve saygısını yitirmiş bir başkent.