aileyi otostopa ikna etmek
hiç zor olmadı. belkide çocukluğundan beri başka insanları yolda zaten aramıza alan babam belkide insanların iyiliğine inanan annem sayesinde. emin değilim ama bende ilk otostop a çıkacağımı söylemek için sadece bir gün dayanabildim. sonraki gün çıkacağım yolu aileme söyledim gün geldiğinde "ee otobüsün saat kaçta" dediler, "otobüsle gitmiyorum" dedim. "arabamı kiraladınız" diye sordular, "hayır" dedim iyice köşeye sıkışmıştım. "ee o zaman nasıl gideceksiniz" sorusuna "otostop" dedim, ikisininde kısa süreli şoku sonrasında "iyice delirdin sen, başına bir iş gelsinde gör" demesiyle canım beddualarını alıp gittim. döndüğümde anlattığım olaylar sonunda artık yadırgamıyorlarda :)
ama tabikide tedbiri elden bırakmayın.
ama tabikide tedbiri elden bırakmayın.
ülkede seyahat hala bir kültür değil, insanların birbirine en uzak olduğu şu zamanda ise akıl karı değil. yollarda kadınlar, erkekler sıralı sıralı yüzlerce otostopcu görüyorum. derin bir iç çekmekle birlikte umarım başlarına birşey gelmez dileklerim havada uçuşuyor, o yüzden tek istediğim zaten herkesin olay beklediği şu zamanda başlarına kötü bişey gelmez ve ailelerde bu algı daha kötü bir hale gelmez.
otostopcu al, otostopcu ol.
otostopcu al, otostopcu ol.