#tüm nalende başlıkları

storia'da bir hikaye
link
--- spoiler ---

merhaba arkadaşlar. daha önce emsallerini görüp kavuşanların olduğunu bildiğimden bu yazıyı yazıyorum. hep masal gibi gelirdi anlatılanlar ama böyle şeyler sadece filmlerde olmuyormuş. dün (29 ekim 2017 pazar günü) tramvayı beklerken arkadaşımla telefonda konuşuyordum. o esnada bi kadın sigaranız var mı diye sordu lakin telefonda almakta olduğum nahoş haberler neticesinde sigara uzatırken dikkat etmedim kim olduğuna. açıkçası bakmadım bile doğru dürüst. yanıma oturdu sigarayı içmeye başladı. kötü geçen telefon konuşmasının akabinde "niye bu insanlar bu kadar kötü kalpli" diye seslice söylemiş bulundum. sonra (gerçekten çok bunalmıştım) dönüp "hakikaten neden bu kadar kötü bu insanlar? , kötü olmak çaba gerektirir hiç mi üşenmezler?" diye soruvermiş bulundum. bi anlık şaşırdı başını çevirdi ilk o an yüzüne dikkatlice baktım. sonrasında tramvay gelene kadar yaklaşık on dakika boyunca uzun uzun sohbet ettik. çok hoş bir sohbet olduğunu söylemeliyim. ikinci sigarayı uzattım kendim de yaktım bi tane. sigara bitmek üzereyken tramvay geldi ben söndürüp ayaklandım baktım o oturuyordu, belki tramvayda da sohbetimiz devam eder düşüncesiyle "binecek misin yoksa bekleyecek misin?" dedim, son defa sigarayı çekmeden önce "geliyorum" dedi.

buraya kadar her şey iyi hoş. bundan sonrasında işte hayatımdaki tek pişmanlığımı yaşamama sebep olacak olan olay yaşandı. ben tramvaya girdiğim kapıdan henüz adım attım ve iki adım arkamda da o binmek için geldi, lakin ben içeri girer girmez "çat" kapı kapandı. o dışarda kaldı ben içerde. sonra anlık bi şaşırmanın ardından gülümserken bana, tramvay saniyeler içinde hareket etti. şu anlattığım olay belki de 7-8 saniye içinde gerçekleşti. öylece kalakaldım. o da orda kalakaldı. bir sonraki durakta inip geriye yürümeyi düşündüm ama mesafeyi göz önüne alınca ben gelene kadar o giderdi. zaten son tramvay seferiydi. sıradakini bekleyemezdi. ben bunları düşünürken iki durak daha geçti. hepten kaybettim.

yirmi beş yıllık hayatımda ilk defa pişmanlık hissi yaşıyorum. adını bilmiyorum onunla alakalı hiç bir şey bilmiyorum. sadece yepyeşil gözleri vardı. eğer kendisi bu yazıyı okursa muhakak kendinden bahsettiğimi anlayacaktır. sevgilisi nişanlısı vesaire var mı bilmiyorum. bu yüzden çok tereddütle bu yazıyı kaleme alıyorum. öyle bir durum varsa da kendisinin bana ulaşıp söylemesi yeterli olacaktır bu yazıyı tamamen silip yok etmem için. şimdi sizden ricam arkadaşlar şu internet alemi neler neler gördü. kimler kimler kavuştu. bir el atın da bulalım be :)

yer : kocaeli izmit
konum: yahyakaptan tramvay durağı
tarih/saat: 29 ekim pazar 2017 geceyarısı 00,00 dolayları
bilinen veriler: yeşil gözler.

eğer kendine ulaşırsa bu yazı "yesilgozlukizbenibul@gmail.com" e mail adresini onun için açtım. lütfen ses etsin.

teşekkür ediyorum şimdiden hepinize, kalbi güzel insanlar çıksın karşınıza :)

edit , okuyan arkadaşlar lütfen rica ediyorum paylaşın. sadece okuyarak amaç gerçekleşmez. italyada japonyada bile olsanız paylaşın nerde olduğunuzun önemi yok, nerden kim çıkar kim bilebilir :)
--- spoiler ---