#tüm keyiflerolsun başlıkları

istanbulun en istanbul olmayan yerinde bulunan bir köprüdür. ağır vasıtalar için mecburi kılındığı için tırcı abilerimizle istanbula girildiğinde sanki belarus - bulgaristan üzerinden gelinmiş gibi yol yaptıran "yap işlet devret" modeli örneğidir
içerisinde neşe, sevinç, gözyaşı barındıran eylem.
şehri yüksekçe bi tepeden izlemek fantezisini bi tık daha yukarı çıkartan ve zaman içinde alışkanlığa dönebilen ; hatta ve hatta spesifik yapılara atfedilebilen insani ihtiyaç
teknolojinin damarlarımıza karıştığı şu dönemde sebebini umarsızca merak ettiğim şey
- genellikle -
saatlerce otostop çekmeye uygun bir yer aradıktan sonra; çantayı indirip omzun ağrımaya başladığıyla sırttaki terin kurumasına yakın bir arada ortaya çıkar bu tipler.
hız kesip dörtlü açarlar ve yürüme mesafesi yerine koşma mesafesinde dururlar.
gerisini anlatmaya dilim varmıyor

(bkz: kaç kadeh kırıldı minnoş gönlümde)