#tüm bigaripyolcu entry'leri

o yemekli vagonda tıngır tıngır giderken içilen bira, yanında yenilen pattiz kızartması, kalkarken gelen hesaba içten içe sövmek, karşı koltukta oturanla bakışmalar, keşismeler filan artık onlar da eskide kaldı. Şimdi bana tamamen demir yığını gibi geliyor

rüyalarım! çünkü anca rüyalarımda oraya gidebiliyorum

o antik kent, o dağlarda gezen keçiler, o taşlık sahilde oturup biranı yudumlamak.... özlediim

doğduğum, çocukluğumun ve üniversite yıllarımın geçtiği canıım şehrim. şimdi işten güçten fırsat buldukça gidiyorum da kendimi bayağı yabancıymışım gibi hissediyorum. değişen, gelişen eskişehir benim anılarımı eskitip atmış :/

nefes alabildiğim, içip kafa dağıtabildiğim yer(di). ne yazık ki yavaş yavaş buranın da suyu çıkmaya başladı :(