yıllar önce annemin zoruyla bereket getirir mantığıyla hurma çekirdeği taşımıştım. sonra kendisine yallah arabistana diyerek vedalaştım. anneme değil tabi çekirdeğe.*

4250 tl + agi olarak açıklanmış ücrettir. damga vergisi de kaldırılarak iş verenin üzerinden yük kaldırılması amaçlanmış.
yapılan artış %50 gibi görünse de, 380 dolardan 270 dolara sert fırlamış artıştır (!)

Sarıyer’e bağlı bir mahalledir. İstanbul’daki köprülerden bir tanesinin de bulunduğu yerdir. Fakat doğası İstanbul’un beton mezarlığı olmasına rağmen varlığını koruyor. Yakın arkadaşımın yaşadığı yer olduğu için gitmiştim. İsmi fazlasıyla hoşuma gidiyor ve orhan veli’nin garip akımını hatırlatıyor bana. Zaten benim de garipçilerden pek bir farkım yok gibi. Bir ara yakın arkadaşım şiirlerimi bu akımın tarzına benzetmişti. garip bir şekilde hoşuma gitmişti.

Hala ölmediği ve kaçırıldığı düşünülmektedir. Bir dizi estetik ameliyat olduğu içinde tanınması imkansız olarak düşünülüp mezarının açılması istenmiştir. Açıkçası hapishane de Çince çalışan birinin ailesi de bu kadar zenginken büyük bi’ buhrana kapılıp intihar edeceğine inanmıyorum. Zira cezaevlerinde rahat rahat poşet ve ip kullanımına izin verilmiyordur. (hem de gözler bu kadar üstündeyken) Öyle olsa çoğu mahkum intihar ederdi herhalde. Veya kaçırılacak ve adalete teslim edilmesine izin verilmeyen bir çocuğun ailesi tarafından (anneannesinin sanırım onu savunduğu bir videoyu izlemiştim) suçlu bulunup harabe ve bağımsız bir mezarda yatmasına göz yumacaklarını da sanmıyorum. Her neyse işte. Yatmıyor kafaya, belli ki cem garipoğlu da yatmıyor...