didem madak

"İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım"

Çok çok çok sevdiğim şair ablamızdır. Sizde sevin siz de okuyun
en sevdiğim dizleri 'iris'in ölümü' adlı şiirinden,
"bazı şarkılar vardır
cızırtılı bir yağmur gününü anlatır
uzaklarda süren sarı yağmurluklu bir hayatı
deniz bazen kendini kaldırımlara fırlatır
o zaman bir yavru yengece bakan
insanların şarkısı olurdu o şarkının adı
keşke ismim iris olsaydı
keşke ismim herkese
sarı yağmurluğuyla koşan hayatı anlatsaydı"

olan şair. tanrım, kadın şairleri okumayı çok seviyorum.
Didem madak'ı da kaybettikten sonra sanırım bir birhan keskin kaldı oda ölürse Türkiyedeki şiirin son bulmasını hatırlatıp üzen bir durum..
"Siz aşktan ne anlarsınız bayım " herkes gibi en sevdiğimdir
füsun'un annesi. 1970 izmir doğumlu, dokuz eylül hukuk mezunu; mevcut üç şiir kitabını metis'in koleksiyon halinde topladığı şair. 2011 yılında aramızdan ayrıldı ve geride "bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım, öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım" gibi pek çok derin mısra bıraktı. hayatının üzerinde imkansız kuşlar uçan, iki kalp çizip altını imzalayan ve acının ortasında acısız olmayı öğrenen her kadına tavsiyedir.
Bugün Didem madak'ın doğum günüymüş. Yaşamını, hissettiklerini kelime kelime, dize dize şiirlerine nakşetmiştir. Şiirleri biyografi gibi okunabilir. Ama bir biyografiden çok daha içlidir. Yazacak bir sürü şey vardır elbet ama 'ahlar ağacı' deyip konuyu kapatıyorum.
"Tehlikeli sayılmam artık.
Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum"
Yazdıklarıyla ruhundan parçalar okuduğum ve ruhumda parçalarını bulduğum şair. İki şiirini özellikle çok severim. mutsuza kim bakacak ve siz aşktan n'anlarsınız bayım


"İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuz için
Dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.

Ben ölürsem mutsuza iyi bak!"