genç yaşta yaşlı hissetmek

istanbul'un ben ve bi'çok akranıma yaptığı şey. insanların agresif mutsuz hoşgörüsüz olması ve insanların her yerde olması sebebiyle itildiğimiz durum da ayrıca.
çözümü daha minik ölçekte yaşamaya çalışmak, günlük yolculuk alanını mümkün oldukça dar tutmak, evi sevmek, evi benimsemek, yakın dostlarla evde görüşmek parti yapmak. içim üzgün sözlük. ca'nım istanbul'u; karaköyü, ortaköyü, moda sahil'i ciğerlerini dolduramadıktan sonra burda bunca şeyi çekmenin ne anlamı var ,biliyorum ama bize başka çözüm kalmadı ki..