üniversite kazanamamak

bir kazanan pişman, bir de kazanamayan. ülke şartlarını geçtim, küresel kriz de bir yandan hissettiriyor kendini. üniversite kazanmakla bitmiyor ki; parasız veya çok cüzi paralara çalışılan zorunlu stajlar, sonrasında yine cüzi paralar kazanmak için türlü streslerle yapılan mülakat süreçleri veya birtakım diğer sınavlar, sonra cüzi paralara çok çalışmalar, emeğinin karşılığını çoğu zaman alamamalar falan. şimdi ben anlamadım, neyi kazandık ki?

edit: yüksek lisans olayını unutmuşum. malum artık lisans yetmiyor, bir de yükseği bekleniyor

hayatın sonu gibi düşünülmemesi gerektiren durumdur diplomaya saygı duyan bir aileniz yoksa pek sıkıntı yaratmayan durum ..

bazen eğitimi iyi olmayan bi üniversitenin iyi olmayan bir bölümünü kazanıp boşa zaman ve para kaybedip üstüne bölümü bitirdiğinizde tüm hayallerinizin ve umutlarınızın yıkılmasından iyidir.

aslında olayın sıcaklığı ve üzerinizdeki baskı hafifledikçe, o kadar da büyütmenize gerek olmadığını anlayacağınız durumdur. boşa geçecek okul yılları ve mutsuz icra edilecek bir meslek düşünüldüğünde nasıl ki bir sene daha hazırlanmak çok daha mantıklıysa; aynı şekilde geleceğinizle ilgili üniversite dışında veya üniversiteden önce gerçekleştirmek istediğiniz planlarınız varsa bu da gayet tabiidir.

artık hiçbir öneminin kalmadığı dönemdeyiz. üniversite kendini belli bir alanda geliştirmek için var olan kurumdur, eğer kişinin içinde kendini geliştirmek varsa bunu herhangi bir şekilde de yapabilir günümüz şartlarında.