otobüste uyarıp yer isteyen teyze ve amcalar

böyle buyumedik bence biz. hepimize daha cocukken ogretildi diye tahmin ediyorum. odaya senden daha büyük biri gelinirse ayağa kalkilir diye. saygidir bu. varsin teyze günden gelsin şurdan burdan gelsin. kız da olsan erkekte olsan kalkip yer vereceksin. ha bi sakatligin bi rahatsizligin vardir o zaman kalkmazsin. ama onun dışında kalkmali insan karsidaki kişiden uyari almadan. hadi herseyimizi kaybediyoruz insanlik olarak. bari birbirimize olan saygimizi kaybetmeyelim

ona ben karar veririm, toplu taşımada yaşlı teyze ve amcalar olursa duruma bakarım.

örneğin
yaşlı amca geldi, ayakta duruyor şöyle tahmin ederim bu amcaya bir güzel hatun versek eline napar? diye düşünür daha sonra analiz sonuçlarına göre yer ayari çekerim

yaşlı teyze olduğunda ise, bakarim teyze zor duruyorsa ayakta hemen yer veririm, dibimde oturana bile yer veririm, mesafe uzaksa teyzede durumu iyi ise uğraşmam

birde hasta, hamile, çocuklu, değerli gazi sonuçta eşek değiliz görüyoruz kime yer vermemiz gerektiğini

gelip yer dilenmesinler!

en az yer vermeyenler kadar ayıpladığım durumdur. evet saygı her şeyden önce fakat sadece küçükler büyüklere değil herkes herkese saygı duymalı. bazen görüyoruz teyzeler söyleniyor da söyleniyor. yahu hiç mi düşünmüyorsunuz belki kızın regl dönemi belki o genç hem çalışıp hem okuyor 24 saatten fazladır uykusuz veya başka bir problemi var, ben buna tahammül edemiyorum. ben 20 yaşında gencim ve dışardan bakarsanız gayet sağlıklıyım fakat iki dizim de ameliyatlı ve çok fazla ayakta kalamıyorum. yani dizlerim yaşlı bir teyzeninkinden çok farklı değil bu yüzden de çok zorda olan birini görmedikçe yer veremiyorum. hiç yaşamadım ama biri bana söylense hatta bazen hakaret falan ediyorlar beni anlamayacağını düşünür yer veririm. çünkü bir de saygısız damgası yemek var işin ucunda. uzun oldu ama kısacası söylenmesinler onlar da bizi düşünsünler. ilk durakta dolu otobüse binip de yer vermeyene söyleneceğine bir sonrakini beklesinler. oh döktüm içimi yarabbi şükür

şimdi şöyle bir kısırdöngü var..yaşlılara tabi ki yer vermek, geleneğimizde olan hem de insani bir durumdur..lakin bazen özel durumlar bunu bozabilir. örneğin gün içinde çok yıpranmış, çalışmış, yorulmuş bir genç oturduğu koltuğu vermek istemeyebilir, haklı olarak..hasta yada bir rahatsızlığı olabilir de. Buna saygı duyup anlayışla karşılaması lazım..peki bu nasıl anlaşılacak. gencin uyuyor numarası yapması bir çözümdür. lakin bu her zaman tutmaz yada durağı kaçırmanız olası..başka birilerinin yer vermesini beklemekte olası..tabii ayaktakilerden biri kalkıp size " utanmıyormusun ey genç, yaşlı adama yer vermeye" demesi sizi ciddi anlamda zan altına koyacaktır.. Burada yaşlı kişilerin sağduyulu yaklaşıp gerçekten o yere ihtiyacı var ise belirtmesidir..Bu kezde bunu kurnazca değerlendiren, kullanmak isteyenler peydah olacaktır.. Yani zor bir ikilem..lakin yine de yer vermeniz(imkanınız dahilinde) o gün için kendinizi iyi hissetmenizi sağlıyacaktır.. bunun huzuru ve mutluluğu bilesevindirici bir gelişimdir. hani bir dilenciye para verirsin de (ihtiyacı var yok ikilemini yaşamaktansa )gerçekte bilemezsin ama en azından sen kendince vicdanını rahat tutarsın..Doğru bir gönderme oldu mu bilemem amma, siz beni anladınız ,')

doğrusunu yapan insanlardır bazen beyin olarak çökmüşken akıl edemiyorum gelip istiyor bende yer veriyorum özür diliyorum.

Boş yer olmasına rağmen oturmadığımı bilirim. Yer kapmaca da oynamam. Gençliğime güvendiğim yıllarım, sonrasına da sonra bakarım.

Altı üstü bir yer verecek ona da ağlayan yazarları içeren başlık. Ayakta duramıyorsanız yaşamayın olummm!

bekara ev vermeyenler zorlanmaması için toplu taşımada değilde evinde otursun.

veren de haklıdır vermeyen de kendince haklıdır. buna bir yorum yapamam.

sadece şunu söylemek istiyorum
iyilik,karşıdan beklenti içinde bulunarak yapılmaz.

bu yüzden atalarımız demiştir "iyilik yap,denize at" diye

uyarıp yer isteyebilir, yer verebilirsin ya da vermeyebilirsin. asıl kötüsü "söylenen" teyze ve amcalardır.

Benden yer isteyen herkese yer verdim, ayakta durmakta zorlanacağını hissettiğim kişilere de yer verdim, veririm fakat şöyle teyzeler var ki; otobüse bindiği an İngiltere Kraliçesi ortama giriş yapmış da herkes onun için ayaklanmalıymış gibi davrananlar. İşte yılların verdiği tecrübe ile -1999'dan beri İstanbul'da neredeyse her gün toplu taşıma kullanırım- bunları süzüp dibime kadar yanaşsalar bile yer vermem. Çünkü ben o teyzeye gıcık olurum. Bu teyze ve amcaların dışında bir de onlara nazaran genç diyebileceğimiz kadınlar var. Bunlar benden ve bizden hiçbir fizyolojik farkı ve eksikliği olmamasına rağmen benim gün içerisinde ne kadar yorulduğum vs. umurunda olmadan sadece kadın olduğu için yer beklerler, onlara da vermem.