izmir

ulkenin gune bakan cicegidir

İzmir denince yaşamak gelirdi içimden o yüzden hayallerimi hep İzmir üzerine kurdum. Sonunda geldim, kaldım ve kaldıkça daha çok sevdim. Sevdikçe vazgeçilmez bir hal aldı. Sorduklarında ne yapıyorsun diye; ‘yaşıyorum’ diyorum. Ben İzmir’de yaşadığımın farkına her gün yeniden varıyorum.

Yerlisi olmakla gurur duyduğum şehir

çocukluğumdaki tadı alamadığım (belkide çocukluktan kaynaklı herşeyin güzel gelmesindende olabilir) artık gezilecek birkaç yeri hariç, iş(yok), kız(para,ego), eğlence(ehh işte) olarak, sözde var olupta özde var olmayan şehir benim gözümde.

Bol raki bol rokaa. Seviyorum seni izmirrr

keşke gidebilsem...

Ozlemek gerekiyor bazen.kiymetini o zaman biliyorsun. canim izmirimm

Nüfus olarak memur ve üni öğrencisi olduğundan şehir'de eğitimli insan sayısı fazladır kalan kısım zaten has izmirliyim der çoğu farklı din ve meshepler den her biri canımdır.

İlk defa gittim. Havalimanindan izbana binip alsancakta indim. Çok kalmayacaktim aydina kiz arkadaşıma dönecektim. ( Bana supriz yapmiş ama ben izmir de surtuyorum ). Alsancak çimenleri görmek istedim sahili, ve baya güzel bir göruntüyle karşilastim zipladim cimenlere gençler bu deli kim herhalde diye guluştüler. Midye yemeyi planliyordum ama vaktim yok 10 dakika için buraya gelmiştim alsancağa otogara gitmem gerekirken. Kalktim dar ara sokaklardan yurudum onumde bir çift kiz el ele yuruyorlar, samimiler anladim durumu midyeci ariyorum ama yok bu o sokak bi bu sokak.. ama yine kizlarin oldugu sokaga denk geliyorum. Sokak bitimi kizlar kosede ayakta konusyorlardi ben yol tarifi alirken donup baktigimda sevismeye gecmislerdi ayak ustu. Demekki izmir ikinci istanbulmuş. Utandim ve yoluma gittim.

tüm şehir merkezi yok olsa, tire ödemiş selçuk çeşme bergama ve bu ilçelerdeki güzellikleriyle türkiye'nin en popüler şehirlerinde üstleri oynar.