#tüm gsuit entry'leri
                        bi süredir düşündüğüm hede. işe git-eve gel-bir iki saat dinlen ve loop tekrar başlasın. insan bazen bu tekrardan hangi günde olduğunu bile bilmiyor ve tam olarak hayatı bomboş gidiyor. hafta sonunu değerlendir desen hemen bir ikilem arasında kalıyorsun 1)cumartesi temizliği ve tüm haftanın yorgunluğunu mu atmalıyım? 2) yaşadığımı hissetmek için arkadaşlarımla buluşup bir şeyler yapmalı veya en basitinden bi kahve içmeye mi çıkmalıyım? ankara soğuğu nedenli 1. seçenek hep galip gelir bende. 
#klişe mode on
çalışmak için mi yaşıyoruz yoksa yaşamak için mi çalışıyoruz emin değilim
#klişe mode off
bunalmadım ama bu durumdan memnun da değilim
                    
                #klişe mode on
çalışmak için mi yaşıyoruz yoksa yaşamak için mi çalışıyoruz emin değilim
#klişe mode off
bunalmadım ama bu durumdan memnun da değilim
                        güney ispanya
                    
                    
                
                        kahvaltı, tüm gün deniz, akşam keçi'de akşam yemeği ve sapa'da saatlerce kokteyl içmek
                    
                    
                
                        2016'da mezun olup 2017'de faiziyle ödediğim, şu an faizi silinen arkadaşlar için oldukça mutlu olduğum ve hatta ana paralarının da silinmesini sonuna kadar desteklediğim hede. geleceğine yatırım yapan sosyal devlet banka gibi kredi değil, burs verir.net
                    
                    
                
                        odacı rolünde levent kırca'nın iş yerinde Atatürk resmini asmasına kimsenin izin vermeyip evine getirdiği bölümü asla unutamıyorum, ülkenin kaliteli eleştiriye saygı duyduğu goodolddays 
"merak etme paşam, sen vatandaşın baş köşesindesin!"
                    
                "merak etme paşam, sen vatandaşın baş köşesindesin!"
                        anlatamam ama iyi dinlerim
                    
                    
                
                        hani soru şeklinde başlık açamıyorduk?
                    
                    
                
                        3 yıldır yaşayıp, yaşadığım semt  dışında öğrenmemek için direndiğim şehir
                    
                    
                
                        hiç starwars izlemedim, aşure sevmem, çocukları sevmem (evet size göre dünya tatlısı olanları da + yeğenlerinizi storylerinizde paylaşmanızdan bıktım ve sizi sessize almaya yetişemiyorum),  gençlik/öğrencilik yıllarında istanbul'da yaşamak süper bir şey iken çalışma hayatında (izmir'in rakibi bile olamaz zaten geçiyorum) ankara kendisinden çok daha iyidir
                    
                    
                
                        artık ailenin çocuğu değil, birey olmak. kendi ayaklarının üzerinde durduğunu hissetmek. gelecekte başaracağın her şeyin emeklerini bugün  kendin veriyor olmak
                    
                    
                