sabah kalkınca ilk düşünülenler

ülkenin mevcut hali yüzünden acaba bugün hangi sıkıntı, hangi belaya gözümüzü açtık acaba diye bir soruyla uyanıyorum. elime telefonu alıp twitter'a, sözlüğe girince de sağolsun memleket yeni bir sıkıntı üretmiş oluyor. bizim yapamadığımızı doğa yapıyor ve bizden, tüm toplumdan intikamını alıyor.

(bkz: oh shit here we go again)

bu yaz benim için: hava çok sıcak.

ise gitmemek icin bi sebep bulabilir miyim?....

Alarmla uyandığım bir iş gününde o yataktan kalkana kadar herhangi bir şey düşünemiyorum. En fazla "bugün günlerden ne?" diye sorup cevabını düşünüyorum. Kalkınca da "çok şükür sağlıklıyım ve bir işim var" diye düşünerek motive ediyorum kendimi.

"gerçekten iğrenç bir hayat"

in de ben de günlük hayatıma konsantre olabileyim artık aq.

İşim gücüm yokken neden 7 de uyandığımdır.

mail bekliyorum. bir kaç gündür ilk düşündüğüm şey oldu.

Her seferinde olduğu gibi yine gördüğüm fantastik rüyanın tamamını hatırlamaya çalışarak geçiririm. Neydi ya o, a bir dakika ya tam detayı nasıldı bunun vs türevinde rüyamın o hatırlamadığım detayını anımsama çilesini ifade eden cümleler geçer zihnimden.

Leo'm (kedim) ayak ucumda mı, dikkat edeyim de tekmelemeyim*