yurt dışındaki evsizlerin hepsinin köpek sahibi olması

Olağanüstü hoşuma giden bir şeydir. Sokaklarda normalde başıboş kedi-köpek göremezsiniz ancak yurtdışında özellikle avrupada evsizlerin hepsinde bir köpek oluşu çok ilgimi çekmişti. Yurtdışına hiç çıkmayanlar bu durumu bazı fotoğraflarla vicdan diyerek dramatize ediyor olabilirler ama bu kültürleşmiş bir şey.

sanim evsizlerin kopek sahibi ise devlet biraz daha fazla maddi yardim sagliyormus.

galiba insanlardan umudunu kesenlerin birçoğu en yakın canlı olarak hayvanları tercih ediyor, belki de asıl sadakata onlar sahiptir.

Prag'da sıkça karşılaştığım durumdu, insanların kılık ve kıyafetleri kir pas içindeyken aksine köpekleri tertemizdi.

çok garipsemiş ancak çok hoşlanmıştım bu durumdan. adamın evi barkı yok ama evden daha değerli bir şeye sahip. bizdekiler ancak doğursun, el kadar bebeyi eline alsın, vicdan kassın...

seyahatlerim esnasında benimde çok dikkatimi çeken durum oldu bu. hayvanlarla pek aram olasada sanırım gerçekten insanların en iyi dostu köpekler olduğu gerçeğini daha iyi idrak ettim.

sokakta yaşamanın zorluklarından, saldılardan ve tacizlerden kaçınmak için kendilerine bir hayat arkadaşı ediniyorlar aslında. ve o hayat arkadaşına birçok kez hayatlarını borçlu olduklarını bildikleri için yukarıdaki gibi aç kalma durumlarında ilk hayvanlarını doyuruyorlar. kapıda bekçilik yapsın diye bahçeye köpeğini bağlayan birçok insan güruhundan daha samimi olduklarını düşünüyorum.

Doğrusunu söylemek gerekirse hükümetleri her baktıkları hayvan için onlara ücret ödüyor. Bizde çocuklar için ödeniyor muydu onu merak ediyorum

benim de gözlemlediğim ve oldukça ilginç geldiğim durumdur. avrupa'da 6 ülke gördüm ve tamamında evsizlerin bir köpeği vardı. hiçbir yerde de sokak hayvanı yoktu. bu avrupalılar sokak hayvanlarını ne yapıyor diye düşünmüyor da değilim.

gece rahat uyumak, korunmak, kendini yalnız hissetmemek içindir. Ama gördüğüm kadarıyla ilerleyen süreçlerde bir dostuluğa dönüşmektedir.

hemen hemen tüm gezimde farkettiğim ilginç durum. sokaklarda çok az köpek olmasıda bunlardan biridir. hayvan sevgisi, köpek- kedi sevgisi dünyanın heryerinde güzeldir.

hani "anne olunca anlarsin" diye bir soz vardir, empati kuramayan insanlara soylenir. bir, tek bir hayvani sevene kadar anlasilmaz hayvan sevgisi de. evlat sevgisi gibi olsa gerek. anne degilim, bilemem ama kedimi oglum gibi sevdigimi biliyorum. huyu guzel kendi guzel minik oglum kayip. 12 saattir agladigimi gorenler dehsete kapiliyor. anlayamazlar. uzulme diyorlar mumkunmus gibi. birazdan yine cikip deli danalar gibi sokak sokak gezinecegim "tirmiiiik ogluuuum" diye seslenerek. evimin duzenini ona gore kurdum ben. her sey ona uygun olacak sekilde. yerdeki mama kaplarini gorunce hickirmaya basliyorum. sevgi. cok acayip bir duygu. icinde cok sey barindiriyor. kahir gibi. nazli, korkak oglumun disarida sinmis, urkmus, ac oldugunu dusundukce elim ayagim kesiliyor.