yola çıkacak arkadaş bulamamak

/ 6
Tek başıma gezmeyi otostop çekmeyi uzun yola çıkmayı kamp kurmayı bi yere gitmeyi sevmediğimden anca arkadaşım yanımda iken gezip dolaşabiliyorum.
Yoksa da cesaretlendiriyorum zaten yola çıkmaya ve hop bir yol arkadaşı hazır. Aile endişeleri ve konfor alanında takılı kalan insanlara yolun ne kadar keyifli bir şey olduğunu anlatmak lazım. Ayrıca onu cesaretlendirerek hayatında bir dönüşüm yaratmasına sebep olmak muazzam bir his.
O kadar uzun zaman oldu ki kafa dengi birisiyle koy koy otostopla dolanmayalı. Bulduğum ilk fırsatta yapacağım aktivite. Derhal yaz gelmeki. Koy koy gezmek isteyenler mesaj kutumu şenlendirebilir.
aynen öyle bende arıyorum birisi çıkıp desiki bütlerden sonra gidelim 2 yıldır sıkıldım istanbul-trabzon-gümüşhane arası gidip gelmeyi yolları ezberledim uçakla giderken bile ortofoto olarak her yerin fotoğrafını çektim.
en iyi arkadaşınız dahi olsa yola çıktıktan birkaç gün sonra keşke tek başıma çıksaydım dersiniz. çünkü sadece yalnız insan özgürdür.
ben gerçekten bazen anlamıyorum insanları ya
gezmeye arkadaş bulamamak
dertleşmeye arkadaş bulamamak
oyun oynamaya arkadaş bulamamak
.. diye uzar gider bu liste;

sorsan herkes yeni çevre edinmek istiyor, yeni insanlar, yeni tecrübeler ama kimsenin götünü kaldırmaya da mecali yok.. e bu tezatlık içinde ne bekliyorsun sen? en güzel ortamların ayağına gelmesini mi...

eğer gerçekten bunları istiyorsan aktif olacaksın, tartacaksın insanları, eleme yöntemiyle gideceksin evet zaman alır ama elbet istediğin türde insanlar çıkacaktır karşına
birkaç yıldır içimde olan ama sürekli bastırmaya çalıştığım ve ertelediğim gezme işlemine bu sene şubat mart gibi başlamak istiyorum. nasıl başlayacağım neler yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok ve biraz da korkuyorum. bana yol gösterecek, cesaret ve ilham verecek bir yol arkadaşım olmadığı için böyle olduğumu düşünüyorum.

bildiğim tek şey artık gitme vaktinin geldiği.

bu da ilk entrym olsun.
hep tek gezdim. tek başımaydım. aslında yol arkadaşı bulabilirdim ama başıma buyruk takılmayı seviyorum. şimdilerde motosikletle geziyorum. motosiklet kullanan arkadaşım pek yok,olan da küçük ccli motorlara sahip. ama dediğim gibi başıma buyruk olmayı seviyorum. geçen sene bi ege turu yaptım. kuzenimle çıkacaktım ama bi aksilikten dolayı o gelemedi. iyi ki de gelemedi. çünkü nerde , ne kadar , nasıl kalırım şeklinde hiç bir planım yoktu. gideceğim yere motosiklete bindiğim an karar veriyodum,gideceğim yerde minimum 2 gün kalırım diye planlıyordum ama ya ertesi günü uyanır uyanmaz yola çıkıyordum yada 2 günden fazla kalıyordum. tabiri caizse kafama nasıl eserse öyle davrandım.
ben biriyle gitmektense tek gitmemdeki diğer sebeblerden birisi de bulunduğum ortamda sosyalleşmek. 2 kişi olunca başka kimselere pek muhtaç olmuyorrsun ama tek başına oluyorsun. yolda olmanın getirdiği en güzel şeylerden birisi de bu olmalı
günlük tamam ama uzun süreli yolculukta benimde derdim aynı, , herkes korkak, herkes tembel, herkes parasız, herkes bahaneli.. cesaretli kafa insan bulmak zor şu devirde..
/ 6