interrail türkiye'de yaşanan efsane anlar

/ 4
İnterrail türkiye facebook grubunda yaşanan en duygu dolu, en nefesleri tuttuğumuz postları, anıları burada paylaşmak istedim.

Konsoloslukta tutulan 2 arkadaş için binlerce kişi sürekli konsolosluğu arayıp, twitterdan gündem yaratıp onların ülkeye alınmalarını sağlamıştı. Yolda kalan bir grup arkadaş için tee kaç km öteden insanlar yola çıkıp onları bulmaya çalışmışlardı. Yurt dışında bir arkadaş kapısının zorlandığını söylemişti de herkes seferber olup yanında olmaya çalışmıştı. Daha neler neler var da diğer arkadaşlara da kalsın bir şeyler. Aklıma geldikçe editlerim.
Sizleri seviyorum çocuklar.
bundan 4 sene önce şöyle bir içerik hazırlamıştım. ah ah anılar.

anılar
- (bkz: gezginfest 2018) kilyos'taki festivali bitirdiğimizde küçük bir after yaptığımız alternatif sahnenin önünde bütüüüün ekibin ellerinde biralarla (bkz: interrail türkiye) diye deli gibi tezahürat ettiğimiz an.

-(bkz: gezgin fest van) festival bitişinin ertesi günü (bkz: van gölü) ne koca bir tekneyle açılıp ta saatlerde deli gibi eğlendiğimiz an.

-(bkz: gezgin fest van) manga'nın sahneye çıkacağı zaman sahne önüne gidecektim ama o sırada işler yoğunlaştığı için gidememiştim. hayallerimden birini tam gerçekleştirebilecekken olmamıştı. o sırada gözlerimin dolduğunu gören yiğit yanıma gelip sarıldı bir daha manga'nın konserinde sana sözüm olsun bilet ayarlayacağım dediği ve benim mutluluktan daha çok ağladığım an.

zannetmeyin ki sadece bir arkadaşsınız asla değil. herkesin ağzında ki tek kelime ''biz bir aileyiz'' gerçekten de öyle. her şeyin üstesinden beraber gelebilirsiniz., aklınıza takılan her soruyu sorabilirsiniz, dertleşebilirsiniz, deli gibi eğlenebilirsiniz, yardım isteyebilirsiniz, birlikte gülebilirsiniz, gerekirse beraber ağlarsınız, yeri gelir kucaklaşırsınız. bakın buraya o kadar güzel anılar anlatırım ki.. inananın bu çocukların hepsinin yüreği birbirinden güzel.
ben grupta değil de yüz yüzeyken yaşanmış güzel bir anı yazacağım. (bkz: gezginfest van) 'da gönüllü olarak çalışmaya giderken trende babamın ameliyata alınacağı haberini almıştık. kendisi çok uzun süredir kalp hastası olup son 7 senedir filan yapay kalp ile yaşıyordu ve kalp nakli olacaktı. vana çok yaklaşmış olup dönme şansım yoktu ameliyattan önce. oraya vardıktan sonra(bkz: bestami köse) ve yiğit beni karşısına alıp bana uçak bileti ayarlayacaklarını söylemişlerdi. ameliyatına yetişemedim, bilet de ayarlayamadık, zaten ben de erkenden dönüp o kapıda uyandırılacağı zamanı bekleyerek kafayı yemek istememiştim. babam ben döndükten sonra uyandırıldıktan birkaç gün sonra vefat etti.

ama o gün benim karşıma geçip bilet ayarlayacağız diyen bestamiye şuan bilete ayırabilecek bütçem yok dediğimde bestaminin bana verdiği " saçmalama koca aileyiz herkes beşer lira verse sana kaç tane bilet alacak parayı toplamış oluruz, bunu duymak istemiyorum" cevabı asla unutmayacağım efsane bir andır.
süresi dolan eski pasaportundaki abd vizesini makasla kesip yeni pasaportuna yapıştıran bir eleman vardı
mersin düğünrail mi desem esra erol çıkarması mı desem , gelenekselleşmiş abant kamplarını da es geçmemek lazım tabi.
2014 ekim ayında grubun ilk bolu kampı yapılmıştı,o kamp hayatımdaki ilk kampımdı ve çok zevkliydi,unutamadığım anım ise kalabalık bir grupla çevredeki tepelerde ve ormanda trekking yaparken civardaki köyün imamıyla karşılaşmamız ve arabasıyla bize drift şov yapmasıydı
Yiğitin babası adnan abiyi yurtdışına çıkmaya ikna edip malezyaya uçurmak. Tek geçerim.
/ 4