hayatın bomboş sürüp gitmesi

hayata dair hiçbir umudu, hevesi ve isteği kalmamış bir kadın olarak yazıyorum. 27 yaşına gelip ne düzgün bir iş tutturabildim ne de hayallerimi gerçekleştirebildim. Yaşamak benim için nefes almaktan ibaret sadece. Çok bunaldım sözlük...

bi süredir düşündüğüm hede. işe git-eve gel-bir iki saat dinlen ve loop tekrar başlasın. insan bazen bu tekrardan hangi günde olduğunu bile bilmiyor ve tam olarak hayatı bomboş gidiyor. hafta sonunu değerlendir desen hemen bir ikilem arasında kalıyorsun 1)cumartesi temizliği ve tüm haftanın yorgunluğunu mu atmalıyım? 2) yaşadığımı hissetmek için arkadaşlarımla buluşup bir şeyler yapmalı veya en basitinden bi kahve içmeye mi çıkmalıyım? ankara soğuğu nedenli 1. seçenek hep galip gelir bende.

#klişe mode on

çalışmak için mi yaşıyoruz yoksa yaşamak için mi çalışıyoruz emin değilim

#klişe mode off

bunalmadım ama bu durumdan memnun da değilim

sabah 9, akşam 18
sonra başka mecburiyetler
sıkışıp kaldık
sırf yeme, içme, barınmanın
bedeli
bu kadar ağır olmamalı

hayatta kalabilmek için bir
ömür veriyoruz
bir ömür karşılığı, bir ömür yani
ne saçma..

demiş can yücel

hayatiniz rutine ve yasam gayilesine baglandiginda gordugumuz kacinilmaz son.