delirmekten korkmak

esasen korkulmaması gereken ama aynı ölçüde korkulması gerekendir. delilik, toplumun çarpıklığını net bir şekilde görebilen insanın yaşama katlanamama ve kendini topluma göre delilik olan hal ile yansıtabilmesi durumudur.

bu korku insana zihni durdurma ya da susturma isteği verir. korkuyu kabullenmek ve onunla harmanlanmak lazım. Bu korkuyu özellikle şu aralar duyumsamaktayım. bazı günler bunu daha yoğun hissediyorum ve özellikle son zamanlarda bir halat ruhumu sıkıca sarıyormuş gibi hissediyorum. Boğuluyorum ve sesimi duyan yok. Gerçekten kimim ben? Ne hissettiğimi önemseyen biri var mı gerçekten? Bir kurtarıcı istemiyorum, benimle birlikte boğulacak birine ihtiyacım var. Sadece yanında ben varım diye boğulmaktan ya da delirmekten korkmayacak birine... ya da boşver, kimseyi istemiyorum. Yapayalnız boğulmak ve ciğerimin tuzlu suyla dolduğunu hissetmek.

Delilik neden ölümü çağırıştırıyor bana onu da bilmiyorum ya neyse siktir et.

(bkz: deliliğe övgü)