coronavirüs sayesinde fark edilen gerçekler

eş-dost bir araya geldiğimizde veya karşılaştığımızda japon seramonisi tadında sarılmalar öpüşmeler olmadan da gayet oluyormuş.

İşe gitmeyi seviyormuşum. Bıraksalar günlerce evde malak gibi yatamazmışım. Sarılmak çok kıymetliymiş (öyle herkese ve öylesine değil tabi, sevdiğin kişilere içten sarılmaktan bahsediyorum).

berbere gitmeye ihtiyacımın olmadığı. Birkaç deneme yanılmadan sonra evde uzmanlaştım bu alanda

Maske sayesinde covid dışında da bir çok hastalıktan korunuyor olmak, maskenin kışın yüzü sıcak tutuyor olması.

bir yerden ayrılırken sırayla sarılma, öpüşme vs. için geçirilen zamanın boşa gittiği. bunca zaman yapmışız, şimdi daha kısa yumruk tokuşturup gidiyorsun. samimiyette de bir eksilme yok.

öpüşmek çok saçmaymış. insan sadece özlediğine sarılmalı

insanın her şeye bir şekilde alışabilmesi.

eğitilmesi imkansız çok büyük bir kitleyle birlikte yaşadığımız gerçeği. pandemi başlayalı 1 yılı geçti, hala maskesiz gezenler, amerika oyunu bunlar ne virisü ya diyenler falan var.