çocukken düşünülen saçma şeyler

sadece yabancıların öpüştüğünü ve elektrikler kesilince arabaların da ışıklarının söndüğünü zannederdim.
Oyuncakların uyuduğumuzda sağa sola koşturmaya başlayacağı, canlanacakları düşüncesi.
bisküvi ve çikolata jelatinlerinin üzerindeki arapça yazıları dua zannederdim. arkadaş kurbanıyım*
belirli bir yaşa kadar öğretmenlerimin her şeyi bildiğini düşünürdüm.
ben günlerce sokağa çıkma yasağı, büyük çaplı olaylar düşünürdüm. gerçek oldu. keşke başka bir şey düşünseydim